Egotza baserria (eu)
| Egotza | |
|---|---|
.jpg) | |
| Izen formala | Egotza |
| Bailara | Txurruka |
| Altuera | 200 |
| Hedadura | 22 Ha |
| Kaletik | 2,9 km |
Bertako familia
Argarate
Irudiak
(handitzeko, sakatu gainean)
Ikuspegi orokorra
(J.C. Astiazarán 1979)
Ikuspegi orokorra
(J.C. Astiazarán 1979)
Ikuspegi orokorra
(Kontrargi 2002)
Ikuspegi orokorra
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Kokapena
(Pantaila osoan ikusteko sakatu hemen)
Baserriaren inguruko kontuak [1] [2]
Izena Egoetxeaga-tik omen dator: hegoaldeko etxearen tokia. Izen bereko beste etxe bat Elgeta inguruan dago, eta inoiz abizen bereko biztanleak Soraluzen bizi izan dira.
Soraluzen izandako aintzinako olaren bat Egotza inguruan egin zuten, baina askoz beherago; seguraski trenbidea eraikitzerakoan, XIX. mende bukaeran, desagertu zen Bolu izeneko ogi-errota izango zen. Deba ibaiaren gertu, Egotza errekaren urak aprobetxatuz.
1740. urtean Juan Antonio de Bagozcoitia y Argárate zen jabea, bai Egotzarena eta bai Egoza-etxeberriarena, gaur eguneko Egotza-etxetxo.
1746. urtean baserria erre zen, jabea Juan Antonio de Argarate zela (agian erre eta gero erosiko zuen baserria). Baserria aseguratuta zenez Bergarako Hermandad de casas germadas izenekoan, gainontzeko bazkideek dukat t'erdi ordaindu zuten baserria berreraikitzeko[3].
1766 urtean Udalen osaketa legez aldatu zenez, 1776 urtean 16 lagunek Udalari eskatu zioten milarista moduan onartzeko, norberak bere "etxea" jarriz berme gisa, eta Udalak onartu zituen (1776/10/13). Tartean Joseph de Argárate Egoza zen, Egotza eta Lizarriturri baserriak aurkeztu zituela.
Mende horretan bertan, 1779 urtean hain zuzen, Joseph Hippolito de Ozaetak La Cantabria vindicada liburuko 10. orrialdean Egotza baserria aipatzen du, izen hau erromatarrek erabili oi zutela hiri izena:
- Egile erromatarrek erabilitako hiri eta eskualde izenak, euskal jatorrikoak.
…Biskargu edo Biskargi, Azkoitiako baserria, eta Egossa edo Egoza izenekoa Soraluze. Eta hiri izenak dira, egile erromatarrek erabiliak, eta beste asko eta asko, inor ez aspertzeko aipatzen ez direnak.
1793 urtean Juan Artolazabal "zaharrak" baserria Juan Artolazabal Egoza y Aguirrezalbal semeari laga zion testamentuan, Lizarriturrikin batera[4].
Juan de Artolaçaval Egoza hau hil zenean, oinordekoek uko egin zioten utzitako ondareei eta bai Egotza zein hari itsatsitako Lizaryturri eta Alzaoleaga nagusia. Antonio de Unamunori saldu zizkioten[5].
1832.ean baserria erre zen, eta sutean Jose Andres de Argarate Egozak bizia galdu zuen[6].
1853.ean Jose Ramon Argarate zen Egotzako maizterra. Urte hartako udan egundoko txingorrada izan zen, batez ere Txurruka bailarako lurrak kaltetu zituena. Gipuzkoako Aldundiak 1.500 erreal koarto bidali zion Soraluzeko Udalari kaltetuen artean banatzeko, eta Jose Ramon Argarateri 107 erreal koarto eman zizkion.
XX mendeko erdia arte Osintxuko Martiri Santuen Kofradiako partaidea izan da.
Ahuntzak
Gaztak antolatzen
Egotza markako gazta
2014. urtean Nagore Martin ahuntz esne gordinez egindako gaztak ekoizten hasi zen, zuzenean saltzeko[7], Egotza markarekin.
Erreferentziak
- ↑ Soraluzeko baserriak. (55. orrialdea)
- ↑ Soraluze. Monografía histórica. (246 orrialdea)
- ↑ Auto de pago contra los millaristas y dueños de casas y caserías de la jurisdicción de la villa de Placencia, de 1 ducado y medio de vellón, para que Juan Antonio de Argarate, reedifique la casería de Egoza, en virtud de una escritura de hermandad de incendios fortuitos (Soraluzeko Udal Artxibo Historikoa 1746/05/29).
- ↑ Juan Artolazabal zaharraren testamentua Juan Artolazabal Egoza y Aguirrezabal semeari aipatutako baserria utzi diola "fabricada durante su matrimonio con dicha Maria Ana de Aguirrezabal en los pertenecidos de la misma casería de Egoza" (Soraluzeko Udal Artxibategia 1793/12/08).
- ↑ "...caserías de Lizaryturri y Alzaoleaga mayor que son a ella anejas" (ACSAP-SSAKA, Astigarragako Agustinak 1691/05/12). (KONTUZ! Data hau ez omen dago ondo).
- ↑ Auto de oficio por el incendio de la casería de Egoza y muerte de José Andrés de Argarate Egoza, vecino de la jurisdicción de la villa de Placencia (Soraluzeko Udal Artxibo Historikoa 1832/11/14).
- ↑ Sustraia. ETB (2016/05/21)