«Arkabuzak (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    No edit summary
    No edit summary
     
    (Erabiltzaile berak tartean egindako 13 ekarpen ez dira erakusten)
    1. lerroa: 1. lerroa:
    Arkabuza suzko arma izan zen, infanteriako gudariek erabilia XV mendetik XVII mendera.
    [[Fitxategi: Arkabuza_(1520).jpg | thumb | center | 600px | Arkabuza (1520)]]


    Ahotik kargatzen zen, eta tiroa egiteko sistema argi-mukizko giltza erabiltzen bazuten ere, teknologia hobetuz joan zen: S formadun giltza, serpentina giltza eta katua duen giltza.


    Arkabuzen parekoak [[Mosketeak (eu)|mosketeak]] ziren, baina askoz handiago eta astunagoak. Mosketeak asko arindu ziren arte arkabuzak ez ziren desagertu.
    Arkabuza suzko arma izan zen, infanteriako gudariek erabilia XV. mendetik XVII. mendera.


    Ahotik kargatzen zen, eta tiroa egiteko sistema argi-mukizko giltza erabiltzen bazuten ere, teknologia hobetuz joan zen: S formadun giltza, serpentina giltza eta katua duen giltza.


    ==Aurrekariak: eskuzko trumoiak==
    Aurretik [[Eskuzko trumoiak (eu)|eskuzko trumoiak]] erabiltzen ziren, baina tiro egiteko mekanismoa (giltza) jarriz arkabuzak sortu ziren.
    [[Fitxategi: Eskuzko_trumoia_(Morko_1390).jpg | thumb | right | 600px | Eskuzko trumoia (Suedia 1390)]]
    Artilleria hasi zenean, aurki asmatu zuten eskuz erabiltzeko kainoi txikiak. ''Eskuzko trumoiak'' esaten zitzaien


    20 bat zentimetrotako tutua zuten, eta egurrezko ohe edo kutxa bati lotuta zeuden. Eta heldulekua zeukan azpitik, ondo oratzeko eta atzerako indarra eusteko.


    Oso erabilera traketsa zuten, argi-mukia piztu behar zen eta kainoiaren ''belarrian''<ref>Belarria (''oído''). Kainoi azpiko tutu txikia.</ref> ezarri behar zen, polbora pizteko. Orokorrean bi soldadu behar ziren, bata arma eusteko eta destatzeko, eta bigarrena argi-mukia eramateko eta ezartzeko. Soldadu bakar batek ezin zuen aldiberean polbora piztu eta arma ondo destatu; beraz, tiro egin behar zuen etsaiarengandik oso gertu, horrek dakarren arriskuarekin.
    [[Fitxategi: Arkabuzak._Soldadua_arkabuza_oratzen.jpg | thumb | 250 px | right | Soldadua arkabuza oratzen.jpg]]
     
     
    [[Fitxategi: Arcabuza._S_giltza_(Amo_del_Castillo).jpg | thumb | left | 200px | S giltza]]  
    ==Arkabuzen sorrera eta eragina==
    ==Arkabuzen sorrera eta eragina==
    Hiltzeko gaitasuna zein erabilgarritasuna hobetzeko, eskuzko trumoiei argi-mukizko giltza erantsi zitzaien, arkabuza<ref>Arkabuzaren izena doixtera zaharretik omen dator, ''hake'' (kakoa) eta ''buchse'' (kutxa). Eta ale zaharrenak kutxa ez zuten zuzena, okerra baizik, kako baten antzera.</ref> sortuz.
    Hiltzeko gaitasuna zein erabilgarritasuna hobetzeko, eskuzko trumoiei argi-mukizko giltza erantsi zitzaien, arkabuza<ref>Arkabuzaren izena doixtera zaharretik omen dator, ''hake'' (kakoa) eta ''buchse'' (kutxa). Eta ale zaharrenen kutxa ez zen zuzena, okerra baizik, kako baten antzera.</ref> sortuz.


    Giltzak piztutako argi-mukia eusten du punta batean, eta beste puntatik eragiterakoan argi-mukia ''belarrira'' eramaten zu, modiu zehatzean. Modu honetan soldadu bakar batek arkabuza ondo erabil zezakeen: zalditeria eta zaldunak modu errezean akabatzeko modua ematen zuten eta.
    Giltzak piztutako argi-mukia eusten du punta batean, eta beste puntatik eragiterakoan argi-mukia ''belarrira'' eramaten zu, modu zehatzean. Modu honetan soldadu bakar batek arkabuza ondo erabil zezakeen: zalditeria eta zaldunak modu errezean akabatzeko modua ematen zuten eta.


    Horregatik orduko zaldunek protesta asko egin zuten, ohorea zela eta ez zela. Esateko, Frantziako Pierre de Terrail, Bayardeko jauna eta ''Bayardo zalduna'' ezizenez, ahal zituen arkabuzari guztiak urkatzen zituen… 1524ko apirilak 30an, Sesiako guduan, arkabuzari batek hil zuen arte.
    Horregatik orduko zaldunek protesta asko egin zuten, gudako ohorea zela eta ez zela. Esateko, Frantziako Pierre de Terrail, Bayardeko jauna eta ''Bayardo zalduna'' ezizenez, ahal zituen arkabuzari guztiak urkatzen zituen… 1524ko apirilak 30an, Sesiako guduan, arkabuzari batek hil zuen arte.


    Konparazio baterako, XIV mendean arku luzeek eragin itzela izan bazuten, XV mendean arkabuzek zelai guduko panorama goitik behera aldatu zuten.
    Konparazio baterako, XIV mendean arku luzeek eragin itzela izan bazuten, XV mendean arkabuzek zelai guduko panorama goitik behera aldatu zuten.




    ==Arkabuzen teknologia==
    [[Fitxategi: Arcabuza._Katua_giltza_eta_almetxa_(Amo_del_Castillo).jpg | thumb | left | 400px | Almetxa zabalik eta argi-mukia polbora mehea pizten]]
    ===S giltza===
    ==Tiro egiteko sistema==
    Lehengo giltza oso mekanismo erreza zen: S formadun palanka bat, kutxan ondo lotuta, eta goiko aldean argi-mukia lotzen zen. Nahikoa zen argi-muki hau piztu (beste argi-muki batekin), armaren kutxa aurpegian jarri, ondo destatu eta palankari gora eragin: argi-mukia behera etorriko zen, ''belarrira'', polbora piztuz. Hori bai, atzerako indarrez aurpegiak ondo minduta geratzen ziren.
    Aurrekarga armak izanik, arma kargatzeko uhaletik polbora tutua atera eta kainoian sartu, atzetik bala sartu eta dena ondo ondo estutu.


    [[Fitxategi: Arcabuza._Serpentina_giltza.jpg | thumb | center | 500px | Serpentina giltza erabiltzen duen arkabuza]]
    Behin karga ondo estututa, almetxa zabaltzen zen, bertan polbora mehea jarri eta atzera itxi.
    ===Serpentina===
    Behin arma disparatuta, S giltza eskuz eraman behar zen atzera, hurrengo tiroa prestatzeko.


    Horregatik serpentina<ref>Serpentin izena argi-mukia eusten zuen piezatik dator, suge forma ematen zitzaion eta.</ref> asmatu zen. Katua sakatuta, palankak argi-mukia behera ekartzen zuen, polbora piztuz; eta malguki laua zuenez, katua askatzerakoan malgukiak palanka atzera ekartzen zuen, argi-mukia gora eramaten.
    Prestaketa bukatzeko, sepentinan lotutako argi-mukiaren luzeera egiaztatzen zen, ea nahikoa zen almetxara heltzeko.


    Gainera, mekanismo osoa kutxa barruan gordetzen zen, modu honetan ez zela zikintzen ezta bustitzen.
    Armaren argi-mukia aurretik piztuta ez bazen, piztu eta arkabuzariak tiroa egiteko aginduaren zain geratzen ziren.


    ''Belarria''ren ondoan almetxa<ref>Almetxa edo kazoleta. Polbora mehea jartzen zen tokia.</ref> agertu zen, bertan polbora mehea jartzen zela. Modu honetan sua ''belarri''tik kainoi barrura sartzen zen, bertako polbora piztuz.


    [[Fitxategi: Arkabuza._Katua_giltza.png | thumb | center | 500px | Katua giltza bere argi-mukiaz]]
    [[Fitxategi: Arkabuza._Katua_giltza.png | thumb | center | 500px | Katua giltza bere argi-mukiaz]]
    ===Katua===
    ==Teknologia==
    Serpentina ostean katua asmatu zen. Palanka osoa kutxa barruan izkutatu zen, eta aurreko aldean katua izeneko pieza erantsi zitzaion, palankari eragiteko.
     
    ===Arautegiak===
    XVI mende erdialdean arkabuzen ekoizpena teknikoki ondo araututa zegoen. Alde batetik, metalezko zein egurrezko piezen bukaerak, uhalak eta torlojuak barne. Kalitatezko frogak ere arautuak ziren: bi tiro bota behar ziren, polboraren pisuak jaurtigaiaren bikoitza behar zuela.
    Orokorrean, arkabuzek 80-100 zentimetrotakoak ziren, eta 6-7 kilokoak.
    Orokorrean, arkabuzek 80-100 zentimetrotakoak ziren, eta 6-7 kilokoak.


    Arkabuz guztiek [[Teknologia: argi-mukizko giltza (eu)|argi-mukizko giltza]] erabiltzen dute: piztutako argi-mukia ''belarri''ra edo almetxara giltza baten bidez eraman, bertako polbora mehea piztuz tiroa egiteko.


    ==Osagarriak==
    Aldatzen dena giltza da. Beti argi-mukizko giltza izanda, gutxienez hiru sistema erabili ziren: S giltza, serpentina eta katua.
    ===Argi-mukia===
    Arkabuzak zuen argi-muki zatia pizteko, arkabuzariek beste argi-muki luzeagoa erabiltzen zuten.


    Tiro egin aurretik, argi-mukia pizten zuten, bada ezpada bi aldeetatik. Horretarako, beraiekin zeramatzaten suharria eta katebegia elkarrekin jotzen zuten, sortutako txinpartaz argi-mukia pizteko. Oso sistema sinplea da, eta inoiz ez zuen ‘’kalerik’’ egiten.
    XVI mende erdialdean arkabuzen ekoizpena teknikoki ondo araututa zegoen. Alde batetik, metalezko zein egurrezko piezen bukaerak, uhalak eta torlojuak barne. Kalitatezko frogak ere arautuak ziren: bi tiro bota behar ziren, polboraren pisuak jaurtigaiaren bikoitza behar zuela.
    [[Fitxategi: Arkabuza. Tanegashima (Japonia).jpg | thumb | right | 300px | Tanegashima arkabuza (Japonia)]]
    Arkabuzak zuen argi-muki zatia pizteko, arkabuzariek beste [[Teknologia: aurrekarga jaurtigaiak (eu)#Argi-mukia|argi-muki]] luzeagoa erabiltzen zuten.


    ===Jaurtigaiak: balak edo pilotak===
    [[Teknologia: aurrekarga jaurtigaiak (eu)#Jaurtigaiak|Balak (edo pilotak)]] berunezkoak ziren, eta arkabuzari bakoitzak bereak egiten zituen, ''turkesa'' izeneko eskuzko moldeak erabiliz. Arkabuzentzako pilotak 15 mm-tatik 20 mm-tarakoak izaten ziren, norberaren kainoiaren arabera. Dena dela, arkabuzaren tutua baino estuagoak egiten ziren, tiro gutxirekin tutuak asko zikintzen zirelako.
    Berunezkoak ziren, eta arkabuzari bakoitzak bereak egiten zituen, ''turkesa'' izeneko moldeak erabiliz. Beruna 300 gradotan urtzen denez, ez da behar su handirk: beruna urtu, ''turkesa'' bete eta, gogortzen denean askatu.


    Arkabuzentzako pilotak 15 mm-tatik 20 mm-tarakoak izaten ziren, norberaren kainoiaren arabera. Dena dela, arkabuzaren tutua baino estuagoak egiten ziren, tiro gutxirekin tutuak asko zikintzen zirelako.
    [[Teknologia: aurrekarga jaurtigaiak (eu)#Polbora|Polbora]]ren proportzioak, berriz, tutuen araberakoak dira. Arkabuzenak, gehienetan, zituen: %71a potasio nitratoa<ref>Nitroa edo salitrea.</ref>, %12a sufrea eta %17a egur-ikatza, ahal bazen sahats-ikatza.


    ===Polbora===
    Polboraren proportzioak tutuen araberakoak dira. Arkabuzenak, gehienetan, zituen: %71a potasio nitratoa<ref>Nitroa edo salitrea.</ref>, %12a sufrea eta %17a egur-ikatza, ahal bazen sahats-ikatza.


    Tiroen arteko denbora murrizteko, polbora egurrezko tutuetan eramaten zuten, bakoitza polbora gordinaren karga zehatz batekin. Tutuak uhal batean lotzen ziren, soinean gurutzatuta. Orokorrean hamabi tutu erabiltzen zutenez, ''hamabi apostoluak'' esaten zitzaien.
    ==Bilakaera==
     
    Arkabuzetan oinarrituta [[Mosketeak (eu)|mosketeak]] sortu ziren gero, askoz handiago eta astunagoak.
    Soinean gurutzatuta ere, polbora meheaz betetako hauts-kaxa zeramaten, gero almetxan jartzeko. Alboko beste poltsatxo batean berunezko balak edo pilotak. Eta, azkenik, txinpartak sortzeko suharria eta katebegia.
     
     
    ==Erabilera==
    Arma kargatzeko ''eskuzko trumoi''en antzera egiten zen: uhaletik polbora tutua atera eta kainoian sartu, atzetik bala sartu eta dena ondo estutu.
     
    Behin karga ondo estututa, almetxa zabaltzen zen, bertan polbora mehea jarri eta atzera itxi.
     
    Prestaketa bukatzeko, sepentinan lotutako argi-mukiaren luzeera egiaztatzen zen, ea nahikoa zen almetxara heltzeko.


    Armaren argi-mukia aurretik piztuta ez ba zen, piztu eta arkabuzariak tiroa egiteko aginduaren zain geratzen ziren.
    XVII. mende hasieran mosketeak asko arindu ziren arte arkabuzak ez ziren desagertu: diotenez, XVI. bukaeran Soraluze eta inguruko herrietan oraindik 12.000 bat arkabuz eta 3.000 moskete egiten ziren urtero.




    82. lerroa: 58. lerroa:
    * [http://amodelcastillo.blogspot.com.es/2014/05/los-mortiferos-arcabuces.html Castra in Lusitania. Los mortíferos arcabuces]. Amo del Castillo.
    * [http://amodelcastillo.blogspot.com.es/2014/05/los-mortiferos-arcabuces.html Castra in Lusitania. Los mortíferos arcabuces]. Amo del Castillo.


    [[Kategoria: Armagintza]]
    [[Kategoria: Armak]]

    Hauxe da oraingo bertsioa, 21:20, 17 ekaina 2023 data duena

    Arkabuza (1520)


    Arkabuza suzko arma izan zen, infanteriako gudariek erabilia XV. mendetik XVII. mendera.

    Ahotik kargatzen zen, eta tiroa egiteko sistema argi-mukizko giltza erabiltzen bazuten ere, teknologia hobetuz joan zen: S formadun giltza, serpentina giltza eta katua duen giltza.

    Aurretik eskuzko trumoiak erabiltzen ziren, baina tiro egiteko mekanismoa (giltza) jarriz arkabuzak sortu ziren.


    Soldadua arkabuza oratzen.jpg

    Arkabuzen sorrera eta eragina

    Hiltzeko gaitasuna zein erabilgarritasuna hobetzeko, eskuzko trumoiei argi-mukizko giltza erantsi zitzaien, arkabuza[1] sortuz.

    Giltzak piztutako argi-mukia eusten du punta batean, eta beste puntatik eragiterakoan argi-mukia belarrira eramaten zu, modu zehatzean. Modu honetan soldadu bakar batek arkabuza ondo erabil zezakeen: zalditeria eta zaldunak modu errezean akabatzeko modua ematen zuten eta.

    Horregatik orduko zaldunek protesta asko egin zuten, gudako ohorea zela eta ez zela. Esateko, Frantziako Pierre de Terrail, Bayardeko jauna eta Bayardo zalduna ezizenez, ahal zituen arkabuzari guztiak urkatzen zituen… 1524ko apirilak 30an, Sesiako guduan, arkabuzari batek hil zuen arte.

    Konparazio baterako, XIV mendean arku luzeek eragin itzela izan bazuten, XV mendean arkabuzek zelai guduko panorama goitik behera aldatu zuten.


    Almetxa zabalik eta argi-mukia polbora mehea pizten

    Tiro egiteko sistema

    Aurrekarga armak izanik, arma kargatzeko uhaletik polbora tutua atera eta kainoian sartu, atzetik bala sartu eta dena ondo ondo estutu.

    Behin karga ondo estututa, almetxa zabaltzen zen, bertan polbora mehea jarri eta atzera itxi.

    Prestaketa bukatzeko, sepentinan lotutako argi-mukiaren luzeera egiaztatzen zen, ea nahikoa zen almetxara heltzeko.

    Armaren argi-mukia aurretik piztuta ez bazen, piztu eta arkabuzariak tiroa egiteko aginduaren zain geratzen ziren.


    Katua giltza bere argi-mukiaz

    Teknologia

    Orokorrean, arkabuzek 80-100 zentimetrotakoak ziren, eta 6-7 kilokoak.

    Arkabuz guztiek argi-mukizko giltza erabiltzen dute: piztutako argi-mukia belarrira edo almetxara giltza baten bidez eraman, bertako polbora mehea piztuz tiroa egiteko.

    Aldatzen dena giltza da. Beti argi-mukizko giltza izanda, gutxienez hiru sistema erabili ziren: S giltza, serpentina eta katua.

    XVI mende erdialdean arkabuzen ekoizpena teknikoki ondo araututa zegoen. Alde batetik, metalezko zein egurrezko piezen bukaerak, uhalak eta torlojuak barne. Kalitatezko frogak ere arautuak ziren: bi tiro bota behar ziren, polboraren pisuak jaurtigaiaren bikoitza behar zuela.

    Tanegashima arkabuza (Japonia)

    Arkabuzak zuen argi-muki zatia pizteko, arkabuzariek beste argi-muki luzeagoa erabiltzen zuten.

    Balak (edo pilotak) berunezkoak ziren, eta arkabuzari bakoitzak bereak egiten zituen, turkesa izeneko eskuzko moldeak erabiliz. Arkabuzentzako pilotak 15 mm-tatik 20 mm-tarakoak izaten ziren, norberaren kainoiaren arabera. Dena dela, arkabuzaren tutua baino estuagoak egiten ziren, tiro gutxirekin tutuak asko zikintzen zirelako.

    Polboraren proportzioak, berriz, tutuen araberakoak dira. Arkabuzenak, gehienetan, zituen: %71a potasio nitratoa[2], %12a sufrea eta %17a egur-ikatza, ahal bazen sahats-ikatza.


    Bilakaera

    Arkabuzetan oinarrituta mosketeak sortu ziren gero, askoz handiago eta astunagoak.

    XVII. mende hasieran mosketeak asko arindu ziren arte arkabuzak ez ziren desagertu: diotenez, XVI. bukaeran Soraluze eta inguruko herrietan oraindik 12.000 bat arkabuz eta 3.000 moskete egiten ziren urtero.


    Erreferentziak

    1. ↑ Arkabuzaren izena doixtera zaharretik omen dator, hake (kakoa) eta buchse (kutxa). Eta ale zaharrenen kutxa ez zen zuzena, okerra baizik, kako baten antzera.
    2. ↑ Nitroa edo salitrea.
    "http://www.sorapedia.eus/index.php?title=Arkabuzak_(eu)&oldid=30427"(e)tik jasota