Suzko arma motzak (eu)
Pistola[1] su-arma motza da, esku batez erabiltzen dena eta balak distantzia txikira jaurtitzen dituena.
XIV mendean arkabuzak sortu zirenean, segituan arma motzagoak egin zituzten, batez ere zaldunentzat. Uste denez, Italian jaio ziren pistolak.
Erabilitako teknologia aurre kargako beste armena da.
Argi-mukizko pistolak
Hasierakoak pistolek argi-mukizko giltza zuten.
Baina giltza hauek oso traketsak ziren borroka betean erabiltzeko: denbora gehiegi behar zen arma prestatzeko, argi-muki piztuek arrisku itzela zuten, euriaz ezin zen erabili, gauez ezin zen izkutuan ibili... Arkabuzariek, hala nola, konpontzen ziren, baina zaldunentzat askoz zailagoa izaten zen.
Errobera-pistolak
Errobera giltza sortu zenean, abantaila ederra eskaintzen zuen: pistola presta zitekeen borrokara sartu baino lehen. Gainera, oso ona zen arropa azpian eramatekoak, inoiz inori ezustekoren bat emateko.
Baina bigarren tiroa jotzea beste gauza zen. Errobera giltzak oso konplikatuak ziren montatzeko, gainera guduaren erdian, zaldiak izututa eta kontrakoek erasoan. Horregatik, inoiz zaldunek aurrez prestatutako lau eta sei pistola eramaten zituzten.
Errobera pistolak ez ziren desagertu suharri giltzak sortu zirenean. Armari asko eta asko, batez ere Europaren erdialdekoak, luxuzko ehiza errobera pistolak ekoizten jarraitu zen.
Txispa-pistolak
Suharri giltzak sortu zirenean aurki nagusitu ziren.
Aurrekoek zeuzkaten arazoak gainditzen zituen: argi-mukirik ez, seguruarekin, errez kargatzekoak... XIX mendean ere erabiltzen ziren.
Soraluzeko Erret Lanregietan egindakoak famatuak ziren XVII mendetik aurrera. Mota guztietako pistolak egiten zituzten: Corps guardientzat, zalditerirako soldaduentzat...
Txispa-pistolak
XIX mende hasieran polbora leherkaria aurkitu zen, eta aurki pistoi giltzak sortu ziren.
Txispa giltzak baino errezagoak ziren ekoizteko, eta erabilera ere seguruagoa. Aurki gailendu ziren, atzekarga teknologia nagusitu arte behintzat. Berez, atzekargakoak pistoi-giltzaren garapen "naturala" da.
Pistoi giltza sortu zenean inguruko herrietan zabaldu zen giltzen ekoizpena, eta Soraluzeko lantegien gainbehera hasi zen.
Errebolberrak
1835 urtean Manuel de Garate mendarotarrak errebolberra asmatu zuen, 6 tirokoa[2]. Baina urte berean Samuel Colt estatubatuarrak ere errebolberra asmatzeaz gain, patentatu zuen.
Errebolberrak bi abantail eskaintzen zuen. Alde batetik, aurretik karga zitekeen 6 balaz, disparatzerakoan denbora aurreztuz. Gainera, inoiz bala bat trabatu eta gero, nahikoa zen danborra eskuz mugitu disparatzen jarraitzeko. Horregatik asko saldu ziren, bai gudarosteak hornitzeko zein norberandako. Azken hauetan velodog motakoak aipatu daitezke, XIX mende bukaerakoak: izenak esaten duenez, txirrindularientzako aproposak ziren, zakurrak uxatzeko (velo = bizikleta & dog = txakurra).
Atzekargako pistolak
XIX. mendean atzekargako armak sortu zirenean, pistoletan ere aurrerapen teknologiko hauek ezarri zituzten.
Gainera, XIX. mende bukaeran kerik gabeko polbora lortu zutenean, gasen indarra erabiltzen zuten arma berriro automatikoki kargatzeko, eta pistolak gaur eguneko eitea hartu zuten.
Pistola automatikoak[3] sortu zirenean errebolberren ekoizpena ia desagertu zen.
Erreferentziak
- Soraluzen egindako txispa-pistolak. Ramiro Larrañaga arma museo birtuala.
- Soraluzen egindako pistoi-pistolak. Ramiro Larrañaga arma museo birtuala.
- Soraluzen egindako atzekarga pistolak eta errebolberrak. Ramiro Larrañaga arma museo birtuala.
- ↑ Pistola. Wikipedia (euskaraz).
- ↑ Errebolberra euskaldun batek asmatu zuen. Ramiro Larrañagari elkarrizketa. Beñat Doxandabaratz (Euskonews & Media 2003)
- ↑ Tiro egiterakoan automatikoki kargatzen direnak.