«Salonazpi baserria (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

23:46, 28 apirila 2016(e)ko berrikuspena

Salonazpi baserria

Izen formala	Salogoen Azpikoa
Bailara	Irure bailara
Altuera	175 m
Hedadura	0,08 Ha
Kaletik	1 km

Bertako familia

Etxeberria-Lete

Irudiak

(handitzeko, sakatu gainean)

Ikuspegi orokorra
(J.C. Astiazarán 1979)
Ikuspegi orokorra
(J.C. Astiazarán 1979)
Armarria
(J.C. Astiazarán 1979)
Armarria
(Kontrargi 2002)
Sarrera
(J.C. Astiazarán 1979)
Sarrera
(J.C. Astiazarán 1979)
Sarrera
(Kontrargi 2002)
Santiago eta Arantxa
(Kontrargi 2002)
Santiago eta Arantxa
(Kontrargi 2002)
Santiago eta Arantxa
(Kontrargi 2002)

Kokapena

(Pantaila osoan ikusteko sakatu hemen)

Mapa kargatzen...

Baserriaren inguruko kontuak ^[1] ^[2]

Plazentziako etxea eta abizena da Salogoen, eta soroaren gainean esan nahi du.

Gaur egun ematen zaion, Salonazpi, zuzena ez izateaz gain jatorrizkoaren kontrakoa da. Garai batean Salogoen de abajo esaten zitzaion, berriago den Salogoen de arribarekin bereizteko (Salon), eta agian hortatik dator izen berria.

XVI mendean baziren soraluzetarrak abizen honekin. Eta XVIII mendean Andrés de Sologoen zen jabea; ikusten denez, jatorrizko abizena gordetzen zuen.

1733. urteko armarria dauka, lau koarteletan (laurdenetan): 1. eta 4. urdinez (azur), bi bordoi handi diagonalean (en palo); eta 2. eta 3. zilarretan, bost oskol eta bi panela.

Bada Cristobal Colon bertan jaio zela dioen kontakizuna: Colón Vizcaíno (Paco Vargas).

Etxea errepide nagusian dagoen Sologoeneko Elektra-Etxearen jabetzagoa zen, eta bertako langileei uzten zien bizitzeko, lantokitik oso gertu delako. Esateko, mende hasieran Sologaistua familia bizi zen bertan, eta ostean Santi Etxeberriaren aita eta osaba aritu ziren Eléctrica-n. Santi bera 67 urtez bizi izan zen Salonazpin, eta berak eta Arantxa Letek baserria erosi zuten 1966. urtean.

Madozen hiztegi famatuan (Diccionario de Madoz) agertzen da^[3]:

SALONAZPI, Irure ballarako baserria, Gipuzkoako probintzian, Bergarako epai-barrutian, Soraluzeko udalerrian (SALOGUEN ABAJO: cas. del valle de Irure, prov. de Guipúzcoa, part. jud. de Vergara, térm. de Placencia).

Erreferentziak

↑ Soraluzeko baserriak. (101. orrialdea)
↑ Soraluze. Monografía histórica. (248 orrialdea)
↑ Diccionario de Madoz. New York-eko Liburutegi Publikoa (Public Library of New York)

[1] Soraluzeko baserriak. (101. orrialdea)

[2] Soraluze. Monografía histórica. (248 orrialdea)

[3] Diccionario de Madoz. New York-eko Liburutegi Publikoa (Public Library of New York)

[1]

[2]

[3]

@@ 34. lerroa: / 34. lerroa: @@
-== Baserriaren inguruko kontuak <ref>[[Soraluzeko baserriak (eu)|Soraluzeko baserriak]]. ''(101. orrialdea)''</ref> ==
+== Baserriaren inguruko kontuak <ref>[[Soraluzeko baserriak (eu)|Soraluzeko baserriak]]. ''(101. orrialdea)''</ref> <ref>[[Soraluze. Monografía histórica (eu) | Soraluze. Monografía histórica]]. ''(248 orrialdea)''</ref>==
-Plazentziako etxea eta abizena da Salogoen. Herrian oso ezaguna da dorretxea, eta 1733. urteko armarria dauka. Bada Cristobal Colon bertan jaio zela dioen kontakizuna: [[Colón vizcaino (eu)| Colón Vizcaíno]] (Paco Vargas).
+Plazentziako etxea eta abizena da Salogoen, eta ''soroaren gainean'' esan nahi du.
+Gaur egun ematen zaion, Salonazpi, zuzena ez izateaz gain jatorrizkoaren kontrakoa da. Garai batean ''Salogoen de abajo'' esaten zitzaion, berriago den ''Salogoen de arriba''rekin bereizteko ([[Salon baserria (eu)|Salon]]), eta agian hortatik dator izen berria.
+XVI mendean baziren soraluzetarrak abizen honekin. Eta XVIII mendean Andrés de Sologoen zen jabea; ikusten denez, jatorrizko abizena gordetzen zuen.
+. urteko armarria dauka, lau koarteletan (laurdenetan): 1. eta 4. urdinez (azur), bi bordoi handi diagonalean (en palo); eta 2. eta 3. zilarretan, bost oskol eta bi panela.
+Bada Cristobal Colon bertan jaio zela dioen kontakizuna: [[Colón vizcaino (eu)| Colón Vizcaíno]] (Paco Vargas).
 Etxea errepide nagusian dagoen ''Sologoeneko Elektra-Etxea''ren jabetzagoa zen, eta bertako langileei uzten zien bizitzeko, lantokitik oso gertu delako. Esateko, mende hasieran Sologaistua familia bizi zen bertan, eta ostean Santi Etxeberriaren aita eta osaba aritu ziren ''Eléctrica''-n. Santi bera 67 urtez bizi izan zen Salonazpin, eta berak eta Arantxa Letek baserria erosi zuten 1966. urtean.