«Dólmenes de Elosua-Plazentzia (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

22:49, 17 azaroa 2016(e)ko berrikuspena

Dólmenes de Elosua-Plazentzia

Egilea	Telesforo de Aranzadi José Miguel de Barandiarán Enrique de Eguren
Hizkuntza	Gaztelaniaz
Urtea	1922
Argitaletxea	Imprenta de la Diputación de Guipuzcoa
Hiria	Donostia

Izenburu osoa

Exploración de dieciseis dólmenes de la sierra Elosua-Plazentzia

Elosua-Soraluze mendilerroko hamasei trikuharrien miaketa

Liburua zertan den

1920.eko gabonetan José Miguel de Barandiaran eta José Ignacio bere anaia Irukurutzeta inguruan egon ziren, eta hainbat trikuharri eta tumulu topa zituzten. Hurrengo urteko ekainak 2an beste txangoa egin zuen, kasu honetan bi soraluzetarrekin, Carlos Orueta doktorea eta Eugenio de Arrillaga abadea.

Udan, Elosura etorri zen, bertako mendilerroko trikuharrien miaketa egiteko. Berarekin Telesforo de Aranzadi eta Enrique de Eguren arkeologoak etorri ziren (los tres tristes trogloditas, hiru kobazulozale tristeak). Lan hauetan Carlos Orueta jaunaren laguntza izan zuten.

Ekainak 30an heldu ziren Elosuara, eta Francisco de Zaloña bertako parrokoak etxean hartu zituen. Biharamuna, uztailak lehena, prestaketetan eman zuten.

Kontratatutako langileek, denak Soraluzekoak, agindua zuten uztailak 2an Irukurutzetara igotzeko. Altxor bilatzaileen beldurrez bertatik hasi ziren ikerketak, leku nabarmenena delako. Arribiribilletatik pasa eta gero, Aizpuruko Zabala induskatzen hasi ziren. Uztailak 3an ez ziren lanera irten, domeka zelako. Eta biharamuenean Aizpuruko Zabala trikuharriaren lanak bukatu zituzten.

Uztailak 5ean Kutzebakar eta Naasiko Goena miatu zituzten, eta 6an, berriz, Pagobedeinkatu eta Azkoini ekin zieten. 7an Atxolin Txiki, Atxolin eta Sabua. 8an Iruiya eta Gizaburua aztertu zituzten, eta bazkalostean atzera jo zuten, Elosua aldera, Keixeta ikertzeko.

Uztailak 9a laneko azken eguna izan zen. Keixetako Egiya (hegoaldea), Keixetako Egiya (iparraldea), Maurketa eta Agerreburu induskatu eta gero, langileekin zorrak kitatu zituzten. Biharamunean Francisco de Zaolñari agur esan eta etxera bueltatu ziren.

Gipuzkoako Aldundiak miaketa ordaindu zuenez, bukatzerakoan txostena idatzi eta argitaratu zuten.

Soraluzeri buruzkoak

Miatutako hamasei megalito hauek dira:

Arribiribilleta harria ere aztertu zuten. Nahiz eta hasieran trikuarritzat hartu, 2014 urtean miaketak eta azterketak egin ostean Aranzadi Zientzia Elkarteko Historiaurreko Arkeologia Sailak zutarria edo menhirra zela ondorioztatu zuen, eta harria altzatu zuten.

Liburuan, trikuarrien azalpenak jasotzeaz gain, aurkitutako gauzak eta hezurrak aipatzen dituzte. Eta ipuinak (urrezko kanpaia) eta istorioren bat jasotzen dituzte (Txandrua)

Argazkiak

Mapa
José María Barandiarán Aizpuruko zabalan
Agerreburu
Iruiya
Carlos Orueta Naasiko Goenan
Arribiribileta

Erreferentziak

Liburua ekartzeko Liburutegi digitalera joan.

@@ 16. lerroa: / 16. lerroa: @@
 ==Liburua zertan den==
-. urteko udan, Telesforo de Aranzadi, José Miguel de Barandiarán eta Enrique de Eguren arkeologoak (''los tres tristes trogloditas'', hiru kobazulozale tristeak) Elosura etorri ziren, bertako mendilerroko trikuarrien miaketa egiteko. Carlos Orueta jaunaren laguntza izan zuten, berau soraluzetarra.
+.eko gabonetan José Miguel de Barandiaran eta José Ignacio bere anaia Irukurutzeta inguruan egon ziren, eta hainbat trikuharri eta tumulu topa zituzten. Hurrengo urteko ekainak 2an beste txangoa egin zuen, kasu honetan bi soraluzetarrekin, Carlos Orueta doktorea eta Eugenio de Arrillaga abadea.
+Udan, Elosura etorri zen, bertako mendilerroko trikuharrien miaketa egiteko. Berarekin Telesforo de Aranzadi eta Enrique de Eguren arkeologoak etorri ziren (''los tres tristes trogloditas'', hiru kobazulozale tristeak). Lan hauetan Carlos Orueta jaunaren laguntza izan zuten.
+Ekainak 30an heldu ziren Elosuara, eta Francisco de Zaloña bertako parrokoak etxean hartu zituen. Biharamuna, uztailak lehena, prestaketetan eman zuten.
+Kontratatutako langileek, denak Soraluzekoak, agindua zuten uztailak 2an Irukurutzetara igotzeko. Altxor bilatzaileen beldurrez bertatik hasi ziren ikerketak, leku nabarmenena delako. Arribiribilletatik pasa eta gero, Aizpuruko Zabala induskatzen hasi ziren. Uztailak 3an ez ziren lanera irten, domeka zelako. Eta biharamuenean Aizpuruko Zabala trikuharriaren lanak bukatu zituzten.
+Uztailak 5ean Kutzebakar eta Naasiko Goena miatu zituzten, eta 6an, berriz, Pagobedeinkatu eta Azkoini ekin zieten. 7an Atxolin Txiki, Atxolin eta Sabua. 8an Iruiya eta Gizaburua aztertu zituzten, eta bazkalostean atzera jo zuten, Elosua aldera, Keixeta ikertzeko.
+Uztailak 9a laneko azken eguna izan zen. Keixetako Egiya (hegoaldea), Keixetako Egiya (iparraldea), Maurketa eta Agerreburu induskatu eta gero, langileekin zorrak kitatu zituzten. Biharamunean Francisco de Zaolñari agur esan eta etxera bueltatu ziren.
 Gipuzkoako Aldundiak miaketa ordaindu zuenez, bukatzerakoan txostena idatzi eta argitaratu zuten.
@@ 22. lerroa: / 32. lerroa: @@
 ==Soraluzeri buruzkoak==
-Miatutako hamasei trikuarriak hauek dira:
+Miatutako hamasei megalito hauek dira:
 * [[Irukurutzeta trikuharria (eu)|Irukûtzeta]]
 * [[Aizpuruko Zabala trikuharria (eu)|Aizpuruko zabala]]