Ume jolasak (eu)
Ume jolasak Joko zaharrak herri identitatearen eta oroimenaren zati garrantzitsua dira, normalki haurtzarotik helduarora garbien iristen diren oroitzapenak izanik, hortaz duten garrantzia aintzat hartzekoa da. Atal honetan aurreko mendean herriko kaleetan ikusgarri zeuden jokoak azaltzen dira. Joko hauek kanpoan egiten ziren, baliabide material urriekin eta askotan kale eta enparantzen formak eta egiturak baliatzen ziren jokoaren ardatz bezala.Maria Trebolinaka edo Txokolate Lapurretan dira ingurunearen erabilpenean oinarritutako jokoen adibide garbia. Jolas hauetako asko trebetasun fisikoetan oinarritzen ziren eta hezkuntza fisikorako baliabide ezin bestekoa ziren. Urteetan zehar aldatzen joan dira aisialdirako ohiturak, gaur egun gehiago lotzen dira teknologia berriei eta digitalizazioari, ala ere, kalean joko asko ikus daitezke oraindik garai batekoen antzekoak.
Zotz egiteko kantak
- Gehiago jakiteko, sakatu hemen
Jolas askotako hasierako puntua, bertako paga aukeratzeko (inoiz bat baino gehiago).
Euskerazkoak edo erderazkoak, inoiz nahastutakoak ere: Bat eta bi, Martin bonbin, Harrapaketetan berriketan, Don don Belandron, Atxia motxia pelorin pan, Makarron makarron txipe, Don don kikilikon, Dona dona la coqueta...
Harrapaketak: bat harrapatu
Jolas mota honetan, paga bat dago, eta beste jolaskideen atzetik ibili behar da bat harrapatu arte[1]. Harrapatutakoa paga bihurtzen da, eta toki jakin bateraino joan beharko du jolasa berriro hasteko.
Bertsio sinpleena Pillas pillas da, baina badira antzeko jolasak, arauak esparru bati egokitzen zaiola: Maria trebolinaka Kalebarrenen, Zuhaitzen jolasa Plaza Zaharrean, barandillak edo eskudelak jolasa eliz atarian...
Harrapaketak: denak harrapatu
Denak harrapatu: Soldadito plantao,
Txokolate lapurreta, Escondite
Trebetasun jolasak
Inkea, Eliz atariko tronpa jolasa
Orokorra
betiko libre
Erreferentziak
- ↑ Ikutzearekin nahikoa izaten da