Un placentino olvidado. Pedro de Aldazabal (eu)
Izenburua | Un placentino olvidado: Pedro de Aldazábal |
Egilea/k | Ramiro Larrañaga |
Aldizkaria | Programa de fiestas |
Data | 1976 |
Orriak | 39-43 |
Hizkuntza | gaztelaniaz |
Irakurtzeko | sakatu hemen |
Laburpena
Artikuluak Pedro de Aldazabal izeneko armagile soraluzetarraren bizi-zertzeladak azaltzen ditu.
Pedro de Aldazabal-Insausti Azurmendi Soraluzen jaio zen (1774/04/10). Gurasoak, Jose Joaquín eta Josefa, soraluzetarrak ziren ere.
Hamazortzi urte zituenean Konbentzio gerra (1.793-1795) sortu zen. 1.794 urtean frantses errepublikarrak Mirandaraino sartu ziren, eta tartean Soraluzeko Erret Lantegiaz ere jabetu ziren. Orduko Gobernuak deia egin zien armagileei beren herrietatik alde egiteko.
Pedro de Aldazabalek ere alde egin zuen, ze Cádizeko Isla del Leónen ezkondu zenean (1795/12/26) La Carracan (Cádiz) lanean ari zen, armagile, Erret Artilleriandako.
Emaztea bertako Josefa Pérez izan zen. Bi seme-alaba izan zituzten: Pedro José eta María Angustias Inés.
Cádiz eta Jerez de la Fronteran aritu eta gero, 1.812-1.813 urteetan Ceutara pasa zen. Bertan pistoi giltza zituzten pistolak ekoiztu zituen, teknologikoki oso aurreratuak[1].
Gerra ostean maisu aztertzaile izendatu zuen, eta azken urteetan Ripolleko (Girona) Arma Lantegian egin zuen lan.
Josefa andrea gaixorik sartu zen Bartzelonako Gurutze Santuaren Ospital Orokorrean (1820/09/12) eta hamabost egun geroago hil zen (1820/09/27).
Pedro de Aldazabal, berriz, urtebete geroago hil zen (1821/09/13), Bartzelonako Santiago de Junqueras ospitale militarrean (ofizialen gelan, hori bai).
Bi gurasoak hilda, Pedroren arrebak (Manuela de Aldazabal) Soraluzera ekarri zituen bi seme-alabak.
Irudiak
Erreferentziak
- ↑ Bartzelonako José Estruch arma museoan gordetzen zen ale bat, baina aspaldi saldu zioten bilduma guztia Pariseko Musee de l'Armée-ari.