Santa Ana komentua (eu)

Santa Ana komentua
[[Fitxategi: | 400px | frameless]]
Estiloa
Mendea
Kokapena	Herrigune historikoa
Mota	Eraikina

Irudiak

(handitzeko, sakatu gainean)

• 

  Ikuspegi orokorra
  (Florencio J. Lamot 1756)

Santa Ana komentua 1950n
(Soraluzeko Udala 1950)

Azalpena

Komentua Santa Ana kalean zegoen, kalea eta erreka artean hain zuzen; 22 zenbakia zuen. Gaur egun komentua eraitsita dago, eta bertan etxebizitzak egin zituzten: 22A, 22B eta 22C.

Nahiz eta kanpotik bat eman, hiru eraikinek osatzen zuten komentua (gorriz planoan); puntu hau barrutik oso nabarmen agertzen zen.

Udaletxetik ikusita, hiru sarrera zituen komentua. Lehengo biak elizari zegozkion, eta hirugarrena komentu berari. Iparraldeko gailurrean kanpai-horma edo espadaina zuen, bi arkuduna. Hegoaldetik harrizko terraza birobildua zuen, ufaletatik babesteko (grisez planoan).

Kale gainetik arkua zuen, komentua eta bestekaldeko ortuak lotzeko. Ortu hauei bi zati "falta" zitzaien: bata XVIII mende bukaeran, frontoia egiteko, eta bigarrena 1960.eko hamarkadan, txaletekoek erosita.

Bertako mojak agustinak ziren, Kanonigo Erregular Laterandarrak.

Artelanak

Erretaula neoklasikoa zuen, 1.791 urtekoa.

Kokapena

(Pantaila osoan ikusteko sakatu hemen)

Mapa kargatzen...

{"type":"ROADMAP","minzoom":false,"maxzoom":false,"types":["ROADMAP","SATELLITE","HYBRID","TERRAIN"],"mappingservice":"googlemaps3","width":"auto","height":"600px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"copycoords":false,"static":false,"visitedicon":"","wmsoverlay":false,"zoom":18,"layers":[],"controls":["pan","zoom","type","scale","streetview","rotate"],"zoomstyle":"DEFAULT","typestyle":"DEFAULT","autoinfowindows":false,"resizable":false,"kmlrezoom":false,"poi":true,"cluster":false,"clustergridsize":60,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clusteraveragecenter":true,"clusterminsize":2,"imageoverlays":[],"kml":[],"gkml":[],"searchmarkers":"","fullscreen":false,"scrollwheelzoom":false,"locations":[{"text":"","title":"","link":"","lat":43.174253,"lon":-2.41242,"icon":""}]}

Aztarna zaharrak

Historia

Sorrera: Atxuriko Errukia

Jeronimo de Irure jaunak, XVI mende hasieran hil zenean, diruak laga zituen ospitalea egiteko. Testamentuak dioenez:

Ospitala egiteko bera bizi zen etxeetan, hiribilduaren arrabalean, Errukia izenekoa, sei neska gazte Jaungoikoari erregutzen bizi izateko.

Juan Perez de Ezkiaga eta Juan Ibañez de Irure, Jeronimoren biloba azken hau, izan ziren testamentu-betearazleak. Eta 1.515 inguruan sei neska soraluzetar sartu ziren serorategi berrian, mantu eta buruko zuriz jantziak, gainontzeko andreak ez bezala: Maria San Juan de Yturbe, Gracia de Aldasoro, Martina de Muguruza, Dominga de Arregia, Maria Lopez de Urruzkarate eta Catalina de Larreategi.

Itxura denez, Errukia edo La Piedad serorategi Atxuri 9 inguruan egon zen.

Ormaetxeako serorategia

Urte batzuk geroago, Juan Ibañez de Irure berak Ormaetxea eta ondoko ortua utzi zizkien serorei, bertan klausura-monastegia sortzeko: priorea, priore-azpikoa eta beste hamaika moja.

Urte asko pasa ziren beharrezko baimenak lortu arte. 1.584ko urtarrilak 30an Juan Ochoa de Salazar jaunak, Kalagorri-La Kaltzadako apezpikuak, lizentzia eman zuen. Mojek bizi behar zuten Logroño hiriko Lilien San Pedroren moja erlijiosen moduan.

Eta otsailak 17an mojak Ormaetxera pasa ziren: Maria Lopez de Yturbe (priorea), Brigida de Igeribar (azpipriorea), Berta Marina de Irure, Magdalena Perez de Mendiola, Ursula de Bagozkoitia, Clara de Churruca eta Francisca de Aritzaga, soraluzetarrak denak.

Behin betiko komentua

XVII mende erdialdera komentu berria eraikitzeko erabakia hartu zuten, Irusagarreta baserriaren lurretan. Horretarako

Ortua eta arkua

Consta que la primera campana para anunciar los actos litúrgicos de la capilla de Santa Ana se colocó el 1.º de mayo de 1698, por el campanero Pedro de Caminos, y la segunda el 7 de julio de 1806, por Bernardo de Venero.

La autorización concedida por el Obispado de Calahorra para la compra de los terrenos de la huerta, está fechada el 16 de julio de 1692, pero el arco que da acceso a dicha huerta —el famoso arco de Santa Ana de las canciones populares placentinas— la galería y las tapias de protección, mandó realizar Catalina de Sta. Rita y Orbe, Priora de la Comunidad, en 1738. Las obras duraron hasta el año 1742 y su importe ascendió a 36.930 reales de vellón.

El retablo de Santa Ana fue construido el año 1791.

Frantsesada

Ante la invasión francesa en 1794, la Comunidad huyó y se refugió en el Monasterio de Medina de Ebro.

1.834 urteko ufala

Una vez más la Comunidad tuvo que abandonar Placencia con motivo de la riada —antes descrita— refugiándose en Mendaro, donde permaneció cerca de tres años, hasta que pu-dieron reponerse en parte los graves daños originados por la inundación. Para defensa de otras posibles riadas de tal envergadura, se construyó entonces la rotonda que defiende el Monasterio por la parte sur.

Inundación del 30 de junio de 1834 (eu) Las aguas, del nivel para arriba subieron 50 pies pasados, así es que al convento de Santa Ana, de monjas agustinas, le llevó todo el patio, 9 celdas, sacristía, destruida toda la iglesia y arruinando mucha parte del convento. Las monjas, con escala, salieron por la puerta y el Sacramento, por no dar lugar para otra cosa, se llevó el Vicario de ellas al coro, y puesto sobre el atril con velas encendidas, y aunque las aguas llegaron al coro y rodeaban el pie del atril, se mantuvo sin novedad.

The basque provinces (eu)

Liburu eta artikuluak

Mojak komentutik joan eta gero, 1.998 urtean Mª Rosa Ayerbe Iribar andereak bertako dokumentu-fondoa katalogatu zuen, agiri zaharrena XVI mendekoa dela. Emaitzak San Agustinen Erregeladun Laterandar Kanonigen artxibo agiri zerrenda: 1511-1990 liburuan jasota daude.

Honetaz gain, badaude Santa Ana komentuari buruzko beste artikuluak ere:

• Monasterio de Santa Ana de la villa de Placencia. José Garmendia (1974)
• Monasterio de Santa Ana. Ramiro Larrañaga (1979)