«Juan Ignacio Obiaga Fundazioa (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak
No edit summary |
No edit summary |
||
| 66. lerroa: | 66. lerroa: | ||
==Erreferentziak== | ==Erreferentziak== | ||
* [[Soraluze. Monografía histórica (eu) | Soraluze Placencia de las Armas. Monografía histórica]]. Ramiro Larrañaga (1993) | |||
[[Kategoria: Elkarteak]] | [[Kategoria: Elkarteak]] | ||
22:50, 28 apirila 2020(e)ko berrikuspena
Gaur eguneko Juan Ignacio Obiaga Fundazioa 1884 urtean sortu zuten, Ikasketa Nagusien kapilautza[1] izenarekin.
Fundazioaren sorrera
1780ko aginteak
Juan Ignacio de Obiaga Soraluzen jaio zen, eta Peruko inkisizioan karrera luzea egin zuen (1.759-1.784): Peruko erresumen inkisidore apostolikoa izatera heldu zen.
1780ko maiatzak 3an Juan Ignacio Obiaga doktoreak bi eskritura eman zituen Liman. Lehenaren arabera, 8.000 peso agindu zituen Soraluze bidaltzeko, herrian gari, arto eta beste labore-hazien biltegia sortzeko (Erruki-kutxa[2]). Bigarren eskrituran beste horrenbeste agindu zuen Ikasketa Nagusien kapilautza sortzeko. Azken honen helburua herriko bi mutil behartsuei ikasketa nagusiak egiteko aukera ematea zen: Filosofia eta Teologia edo Kanonak eta Legeak.
1784ko egokitzapenak
1784ko martxoak 18an Juan Ignacio de Obiagak eskutitza bidali zion Ikasketa Nagusien kapilautzaren patronatoari, fundazio-errenten onuradunen artean itsas armadako ikasleak ere sartzeko, fragata-tenientea maila gainditu arte.
Eskutitza berean oharra erantsi zuen, Infanteriako kadeteak ere sartzeko, alferez maila gainditu lortu arte.
Jatorrizko arauak
Horretarako Fundazioak hiru patroi izango zituen: Soraluzeko abade parrokoa eta bi apaiz onuradun aspaldikoenak. Beren betebeharrak bi motakoak ziren: mutil onuradunak aukeratu, eta kapitala zaindu.
Onuradunak aukeratzeko orduan Obiaga familiakoak (laugarren mailako tartekoak barne) edota Obiaga abizena zutenek lehentasuna zuten. Bestela, Soraluzekoak izan behar ziren, behartsuak eta azkarrak. Diru laguntza Filosofia eta Teologia, Kanonak eta Legeak, itsas-armada edo infanteriako ikasketak egiteko behar ziren izan. Ez ordea, Gramatiaka eta Morala ikasteko.
Patronatoa hiru lagunekoa izanik, onuradunak gehiengoaz erabakitzen ziren, edo bestela zozketaz. Juan Ignacio de Obiagak esaten zuenez, auziak ekidin behar ziren bai ala bai, zeharo gorrotatzen zituen eta.
Zortzi mila pesotako kapitalaren errentak erdibana ematzen zitzaien saridunei, urtero. Laguntzak irauten zuen lana eskuratu arte, edo 30 urte bete artean. Hirugarren arrazoia laguntza eteteko ikasketetan nahikoa ez ahalegintzea zen.
Honetaz gain, patronatoak dirua zaintzen zuen. Juan Ignacio de Obiagak 8.000 peso higiezinetan inbertitzeko agindu zuen eta, inoiz kapitala gutxituko balitz, laguntza etetzeko kapitala lehengoratu arte.
Fundazioaren historia
Juan Ignacio de Obiaga 1784ko ekainak 19an hil zen, Liman. Fundaziotarako dirua eta beste bitxi batzuk (kalizak, kandelabroak...) zekarren itxas-ontzia, San Pedro de Alcántara izenekoa, Portugal itsas-ertzetik gertu hondoratu zen. Berreskuratutako ondasunekin, besteak beste, Erruki-kutxa eta Ikasketa Nagusien kapilautza sortu zituzten.
Ikasketa Nagusien kapilautza-ri lotuta Hil-hurrenen kapilautza[3] sortu zuten 1795 urtea baino lehen, garai hartako epai-demandatan aipatzen da eta.
1806. urtean, berriz, Espainiako erregeak hainbat eliz-ondasun desegin eta bere ondareak enkantean jarri zituen, horien artean Hil-hurrenen kapelautzarenak. Soraluzeko Hil-hurrenen kapelautza-rena zen Kalegoeneko etxe bat Bartolomé de Churruca berak erosi zituen, 7.400 errealetan, 1.808ko ekainak 6an.
Dena dela, fundazioak aurrera egin zuen.
1919 urtean Hil-hurrenen kapilautza libre geratu zenez, deialdia egin zuten, euskera beharrezkoa zela[4].
1929 urtean fundazioak eskatu zuen ongizate-hezkuntza motakoa sailkatzeko, eta uztailak 29an Gaceta de Madrid[5] aldizkarian halaxe izendatu zuten[6]. Aginte berean fundazioari eskatzen zitzaion kapitalaren bilakaera azaltzeko, batez ere murrizketaren arrazoiak. Urte hartan 10.898,05 pezetako kapitala zegoen, Zor Publikoan inbertitua %4an eta Banco Guipuzcoanon gordeta. Dirulaguntzaren onuradunak bi soraluzetar ziren: Buenaventura Ariznabarreta (Teologiako 2. maila) eta Ignacio Achótegui (Teologiako 4. maila).
1941 urtean, berriz, eta fundazioaren Abade Patroiak eskatuta, Estatuaren Auzi Zuzendaritza Orokorrak fundazioaren ondasunak zergetatik libre utzi zituen[7].
Data horretan, fundazio ondasunak bi ezarpenetan zeuden, bata 11.498,05 pezetakoa[8] eta 300koa bestea, Banco Guipuzcoanoan gordeta biak.
Gaur eguneko egoera
Fundazioa bizirik dago oraindik, Ikasketa Nagusien kapelautzaren ordezko moduan.
Eusko Jaurlaritzaren Herri Administrazio eta Justizia Sailaren arabera, hauek dira datu eskuragarriak:
Errolda zenbakia GIP-13 1. sekzioa Agiri fundazionala 1.784 Legeztadura 1926/07/29 Helbidea Soraluzeko parrokia (Kalebarren, 2) Helburua eta jarduera Irakaskuntza eta ikerketa
Dena dela, azken urtetan ez du jarduera ezagunik izan.
Erreferentziak
- Soraluze Placencia de las Armas. Monografía histórica. Ramiro Larrañaga (1993)
- ↑ Capellanía de Estudios Mayores
- ↑ Arca de Misericordia.
- ↑ Capellanía de Agonizantes.
- ↑ "Se halla vacante el cargo de Capellán de Agonizantes por fundación de don Juan Ignacio de Obiaga en la parroquial de Placencia de Guipúzcoa [...] Los señores Sacerdotes que deseen solicitarlo, y que deberán poseer el vascuence..." Gasteizko Goitzaindegiko Aldizkari Ofiziala (1919: 9. zk. 197-198. or.).
- ↑ Orduko B.O.E. (Boletín Oficial del Estado).
- ↑ Real orden disponiendo se clasifique de beneficencia particular docente la Fundación instituída en Placencia (Guipúzcoa) por D. Juan Ignacio de Obiaga. Gaceta de Madrid (1926/08/10).
- ↑ Acuerdo por el que se concede a la Fundación de 'Don Juan Ignacio de Obiaga', instituída en Placencia (Guipúzcoa), la exención del impuesto que grava los bienes de los personas jurídicas. Dirección General de lo Contencioso del Estado (BOE 1941/12/02).
- ↑ 10.898,05 gehi 500 gehi 100 pezeta.