«Un placentino olvidado. Pedro de Aldazabal (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    No edit summary
    No edit summary
    6. lerroa: 6. lerroa:
      | orriak    = 39-43
      | orriak    = 39-43
      | hizkuntza  = gaztelaniaz
      | hizkuntza  = gaztelaniaz
      | artikulua  = Un_placentino_olvidado._Pedro_de_Aldazábal_(Ramiro_Larrañaga_1976).pdf
      | artikulua  = Un_placentino_olvidado._Pedro_de_Aldazabal_(Ramiro_Larrañaga_1976).pdf
    }}
    }}


    17:25, 30 iraila 2018(e)ko berrikuspena

    Izenburua Un placentino olvidado: Pedro de Aldazábal
    Egilea/k Ramiro Larrañaga
    Aldizkaria Programa de fiestas
    Data 1976
    Orriak 39-43
    Hizkuntza gaztelaniaz
    Irakurtzeko sakatu hemen


    Laburpena

    Artikuluak Pedro de Aldazabal izeneko armagile soraluzetarraren bizi-zertzeladak azaltzen ditu.

    Pedro de Aldazabal-Insausti Azurmendi Soraluzen jaio zen (1774/04/10). Gurasoak, Jose Joaquín eta Josefa, soraluzetarrak ziren ere.

    Konbentzio gerra (1.793-1795) sortu zenean, orduko gobernuak dei egin zien armagileei beren herrietatik alde egiteko. Modu honetan, 1.794 urtean frantses errepublikarrak Soraluzeko Erret Lantegiaz jabetu zirenean (Miranda de Ebroraino sartu ziren), Soraluzen ez zen geratzen ia ez armarik ezta armagilerik. Pedro de Aldazabalek ere Soraluzetik alde egin zuen, ze ezkondu zenean (1795/12/26) La Carracan (Cádiz) lanean ari zen, armagile, Erret Artilleriandako.

    Cádizeko Isla del Leónen Véjer de la Fronterako Josefa Pérezekin ezkondu zen. Bi seme-alaba izan zituzten: Pedro José eta María Angustias Inés.

    Cádiz eta Jerez de la Fronteran aritu eta gero, 1.812-1.813 urteetan Ceutara pasa zen. Bertan pistoi giltza zituzten pistolak ekoiztu zituen, teknologikoki oso aurreratuak[1].

    Gerra ostean maisu aztertzaile izendatu zuen, eta azken urteetan Ripolleko (Girona) Arma Lantegian egin zuen lan.

    Josefa andrea gaixorik sartu zen Bartzelonako Gurutze Santuaren Ospital Orokorrean (1820/09/12) eta hamabost egun geroago hil zen (1820/09/27). Pedro de Aldazabal, berriz, urtebete geroago hil zen (1821/09/13), Bartzelonako Santa Maria de Jonqueres ospitale militarrean (ofizialen gelan, hori bai).

    Bi gurasoak hilda, Pedroren arrebak (Manuela de Aldazabal) Soraluzera ekarri zituen bi seme-alabak.


    Irudiak


    Erreferentziak

    1. ↑ Bartzelonako José Estruch arma museoan gordetzen zen ale bat, baina aspaldi saldu zioten bilduma guztia Pariseko Musee de l'Armée-ari.
    "http://www.sorapedia.eus/index.php?title=Un_placentino_olvidado._Pedro_de_Aldazabal_(eu)&oldid=10869"(e)tik jasota