«Placencia de las Armas (1891) (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    No edit summary
    No edit summary
     
    (Erabiltzaile berak tartean egindako 5 ekarpen ez dira erakusten)
    1. lerroa: 1. lerroa:
    {{Artikulua (eu)
    {{Artikulua (eu)
      | izenburua  = Placencia de las Armas
      | izenburua  = Placencia de las Armas
      | egilea    = Arístides Fernández
      | egilea    = Arístides Fernández Fret
      | aldizkaria = El Correo Militar
      | aldizkaria = El Correo Militar
      | data      = 1891
      | data      = 1891
    10. lerroa: 10. lerroa:


    == Laburpena ==
    == Laburpena ==
    XIX mendearen bukaeran, El Correo Militar aldizkarian artikulu bat zera agertu zen, orduko Soraluzeko langileek ezergutxi balio zutela eta ez zela komeni bertan arma lantegia mantentzea.
    1886 urtean Britainia Handiko Nordenfelt arma-enpresak [[S.A. Euscalduna (eu)|''S.A. Euscalduna'']] erosi zuen, eta Espainiako bere filiala bihurtu: [[Compañía Anónima Placencia de las Armas (eu)|''Compañía Anónima Placencia de las Armas'']]. Jabe berriek beharrezko tresneria eta makinaria ekarri zuten eta, zuzendaritza teknikoaz aritzeko, artilleriako bi ofizial kontratatu zuten: Arístides Fernández Fret (itsas armadakoa) eta Ignacio Gómez Cánovas (lurreko armadakoa).


    Orduko fabrika zuzendariak, Arístides Fernández teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez.
    Asmoa, Espainian berak egindako kainoiak saltzea, bertako filialaren bidez. Eta horretara jarri zen buru-belarri Espainiako ordezkaria, [[Basil Zaharoff (eu)|Basil Zaharoff]], "heriotzaren merkataria" esaten ziotena.


    == Irudiak ==
    Arrazoi batengatik edo besterengatik (Nordenfelt kanpoko enpresa zela, edota Basil Zaharoff garbi jokatzen ez zuela, edota...) bost urte geroago  ''El Correo Militar'' aldizkarian artikulu bat agertu zen<ref>Urte berean ''Memorial de Artillería'' bilduman jaso zuten artikulua.</ref>, [[La industria nacional (eu)|''El nuevo armamento y la llamada industria nacional'']] izenekoa. Egilea, Vicente Sanchís, ez zegoen batere ados Soraluze eta Eibarren inolako industria militarra mantentzea Estatuaren kontratuekin, bertako langileek ezer gutxi balio zutelako. Muestrarako: "Diot, berriz diot eta diot, Soraluzeko langilekin ezin da ezer onik egin" eta "...Baina Eibarren ezarritako tailerretatik ateratzen diren arma gehienek edozertarako balio dute, haiekin su egiteko izan ezik".
    <gallery>


    </gallery>
    Orduko fabrika zuzendari batek, Arístides Fernández Fret teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez.


    == Erreferentziak ==
     
    ==Erreferentziak==


    [[Kategoria: Artikuluak]]
    [[Kategoria: Artikuluak]]
    [[Kategoria: Armagintza]]
    [[Kategoria: PACL]]

    Hauxe da oraingo bertsioa, 19:06, 30 abendua 2023 data duena

    Izenburua Placencia de las Armas
    Egilea/k Arístides Fernández Fret
    Aldizkaria El Correo Militar
    Data 1891
    Orriak (separata)
    Hizkuntza gaztelaniaz
    Irakurtzeko sakatu hemen


    Laburpena

    1886 urtean Britainia Handiko Nordenfelt arma-enpresak S.A. Euscalduna erosi zuen, eta Espainiako bere filiala bihurtu: Compañía Anónima Placencia de las Armas. Jabe berriek beharrezko tresneria eta makinaria ekarri zuten eta, zuzendaritza teknikoaz aritzeko, artilleriako bi ofizial kontratatu zuten: Arístides Fernández Fret (itsas armadakoa) eta Ignacio Gómez Cánovas (lurreko armadakoa).

    Asmoa, Espainian berak egindako kainoiak saltzea, bertako filialaren bidez. Eta horretara jarri zen buru-belarri Espainiako ordezkaria, Basil Zaharoff, "heriotzaren merkataria" esaten ziotena.

    Arrazoi batengatik edo besterengatik (Nordenfelt kanpoko enpresa zela, edota Basil Zaharoff garbi jokatzen ez zuela, edota...) bost urte geroago El Correo Militar aldizkarian artikulu bat agertu zen[1], El nuevo armamento y la llamada industria nacional izenekoa. Egilea, Vicente Sanchís, ez zegoen batere ados Soraluze eta Eibarren inolako industria militarra mantentzea Estatuaren kontratuekin, bertako langileek ezer gutxi balio zutelako. Muestrarako: "Diot, berriz diot eta diot, Soraluzeko langilekin ezin da ezer onik egin" eta "...Baina Eibarren ezarritako tailerretatik ateratzen diren arma gehienek edozertarako balio dute, haiekin su egiteko izan ezik".

    Orduko fabrika zuzendari batek, Arístides Fernández Fret teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez.


    Erreferentziak

    1. Urte berean Memorial de Artillería bilduman jaso zuten artikulua.