«Antiokiako Placencia erregina (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

Hauxe da oraingo bertsioa, 18:39, 19 abendua 2021 data duena

Antiokiako Placencia / Txipreko Placencia

Jaio	1235 edo 1236
Hil	1261.ko irailak 22
Profila	Erregina

Antiokiako Placencia, Txipreko erregina (1250-1253), Txipreko erregeordea (1254-1261) eta Jerusalemeko erregeordea (1258-1261) izan zen.

Iturrien arabera, Txipreko Placencia edo Poitierseko Placencia ager daiteke. Eta Plasencia edo Plaisance ere.

Nikosiako katedrala, gaur egun meskita

Txipreko erregina eta erregeordea

Placencia Antiokian jaio zen (1235 edo 1236). Gurasoak Bohemundo V (Antiokiako erregea) eta Lucia de Segni izan ziren. Lucia Bohemundoren bigarren emaztea zen, eta Inocencio III Aita Santuaren senidea.

Gaztetxo zela Enrike I Txipreko erregearekin ezkondu zuten, 1250. urtean. Seme bat izan zuten, Hugo (1252-1267).

Hurrengo urtean Enrike hil zen (1253), eta Hugo erregea bihurtu zen, Hugo II izenarekin. Eta Placencia erregeordea bilakatu zen, haren ordez gobernatuz hil zen arte (1561),

Behin alarguna, Placencia bigarren aldiz ezkondu zen (edo zuten), oraingo honetan Bailan de Ibelinekin, Arsufeko jaunaren semea. Dena dela, ez ziren ondo konpondu eta ezkontza aurki baliogabetu zuten (1258).

Jerusalem Placenciaren garaiotan

Jerusalemeko erregeordea

Conrado de Hohenstaufen, Jerusalemeko orduko errege ofiziala, Alemanian bizi zen. 1254. urtean hil zenean, koroa Conradino semeari egokitu zitzaion, hau ere Alemanian bizi zela.

Legearen arabera, Jerusalemeko erregeordea Hugo II (Txipreko erregea eta Placenciaren semea) izan behar zen, Conradinoren ordezkoa zelako. 1258. urtean Bohemundo VIk (Hugoren osaba eta Placenciaren neba), orduko Antikokiako erregeak, Hugo eta Placencia Acre-ra eraman zituen, Jeruslalemeko errege eta erregeorde moduan aitor arazteko asmoz.

Ospitaleko zaldunak eta legelari batzuk aurka agertu arren, Tenplario zaldunak, Teutoniar zaldunak eta Jaffako kontea alde agertu ziren, eta Placencia Jerusalemeko erregeorde aitortu zuten.

Orduan Placenciak Arsufeko jauna (aitaginarreba izandakoa) Jerusalemeko baile edo gobernadorea izendatu zuen. Erabaki hau ez zen guztion gustokoa, eta hurrengo urtetan gatazka asko izan ziren Jerusalem, Antiokia, Tripoli, Genova eta Aita Santuaren artean.

Bitartean, Placencia eta Julian Grenier, Jaffako kontea, amoranteak bihurtu omen ziren: Urbano Aita Santuak idatzitako Audi filia et^[1] bulak, itxura denez, harreman hauek gaitzeztekoa zen.

Heriotza

Antiokiako Placencia, Txipreko eta Jerusalemeko erregeordea, Txipren hil zen 1261. urtean.

Erreferentziak

Plaisance of Antioch. Wikipedia (ingelesez).

↑ Entzun alaba, eta...

[1] Entzun alaba, eta...

[1]

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
 {{Pertsona (eu)
-  | izena   = Antiokiako Placencia /<br> Txipreko Placencis
+  | izena   = Antiokiako Placencia /<br> Txipreko Placencia
   | irudia  = Argazkirik_ez.jpg
   | jaio    = 1235 edo 1236
@@ 6. lerroa: / 6. lerroa: @@
   | profila = Erregina
 }}
+Antiokiako Placencia, Txipreko erregina (1250-1253), Txipreko erregeordea (1254-1261) eta Jerusalemeko erregeordea (1258-1261) izan zen.
+Iturrien arabera, Txipreko Placencia edo Poitierseko Placencia ager daiteke. Eta Plasencia edo Plaisance ere.
+[[Fitxategi: Nikosia._Santa_Sofia_katedrala.jpg | thumb | 400px | left | Nikosiako katedrala, gaur egun meskita]]
 ==Txipreko erregina eta erregeordea==
-Gurasoak Bohemundo V (Antiokiako erregea) eta Lucia de Segni izan ziren. Lucia Bohemundoren bigarren emaztea zen, eta Inocencio III Aita Santuaren senidea.
+Placencia Antiokian jaio zen (1235 edo 1236). Gurasoak Bohemundo V (Antiokiako erregea) eta Lucia de Segni izan ziren. Lucia Bohemundoren bigarren emaztea zen, eta Inocencio III Aita Santuaren senidea.
-Oso gazte zela Txipreko Enrike I Txipreko erregearekin ezkondu zuten, 1250. urtean. Seme bat izan zuten, Hugo.
-Hiru urtera Enrike hil zen, eta Hugo erregea bihurtu zen, Hugo II izenarekin. Eta Placencia erregeordea bihurtu zen, haren ordez gobernatuz Hugo hil zen arte (1561),
+Gaztetxo zela Enrike I Txipreko erregearekin ezkondu zuten, 1250. urtean. Seme bat izan zuten, Hugo (1252-1267).
-Alarguna, bigarren aldiz ezkondu zen (edo zuten), oraingo honetan Bailan de Ibelin Arsufeko jaunarekin. Dena dela, ez ziren ondo konpondu eta ezkontza baliogabetu zuten (1258).
+Hurrengo urtean Enrike hil zen (1253), eta Hugo erregea bihurtu zen, Hugo II izenarekin. Eta Placencia erregeordea bilakatu zen, haren ordez gobernatuz hil zen arte (1561),
+Behin alarguna, Placencia bigarren aldiz ezkondu zen (edo zuten), oraingo honetan Bailan de Ibelinekin, Arsufeko jaunaren semea. Dena dela, ez ziren ondo konpondu eta ezkontza aurki baliogabetu zuten (1258).
-. Se convirtió en reina consorte y reina regente del reino de Chipre y regente del reino de Jerusalén en representación de su hijo Hugo II de Chipre hasta su muerte en 1261.
+[[Fitxategi: Jerusalem. Kruzadatan.jpg | thumb | 400px | right | Jerusalem Placenciaren garaiotan]]
-Plasencia de AntioquíaInformación personalNacimientoc. 1235 Fallecimiento1261 FamiliaPadresBohemundo V de Antioquía
+==Jerusalemeko erregeordea==
-Lucía de Segni CónyugeEnrique I de Chipre (1250-1253)Balián de Ibelín (1254-1258) ParejaJulian Grenier HijosHugo II de Chipre Información profesionalOcupaciónConsorte Cargos ocupadosRegente del Reino de Chipre (1254-1261)Regente del Reino de Jerusalén (1254-1261)
+Conrado de Hohenstaufen, Jerusalemeko orduko errege ofiziala, Alemanian bizi zen. 1254. urtean hil zenean, koroa Conradino semeari egokitu zitzaion, hau ere Alemanian bizi zela.
-[editar datos en Wikidata]
+Legearen arabera, Jerusalemeko erregeordea Hugo II (Txipreko erregea eta Placenciaren semea) izan behar zen, Conradinoren ordezkoa zelako. 1258. urtean Bohemundo VIk (Hugoren osaba eta Placenciaren neba), orduko Antikokiako erregeak, Hugo eta Placencia Acre-ra eraman zituen, Jeruslalemeko errege eta erregeorde moduan aitor arazteko asmoz.
-Índice
+Ospitaleko zaldunak eta legelari batzuk aurka agertu arren, Tenplario zaldunak, Teutoniar zaldunak eta Jaffako kontea alde agertu ziren, eta Placencia Jerusalemeko erregeorde aitortu zuten.
-BiografíaEditar
+Orduan Placenciak Arsufeko jauna (aitaginarreba izandakoa) Jerusalemeko baile edo gobernadorea izendatu zuen. Erabaki hau ez zen guztion gustokoa, eta hurrengo urtetan gatazka asko izan ziren Jerusalem, Antiokia, Tripoli, Genova eta Aita Santuaren artean.
+Bitartean, Placencia eta Julian Grenier, Jaffako kontea, amoranteak bihurtu omen ziren: Urbano Aita Santuak idatzitako ''Audi filia et''<ref>Entzun alaba, eta...</ref> bulak, itxura denez, harreman hauek gaitzeztekoa zen.
-El rey oficial de Jerusalén en esa época era Conrado de Hohenstaufen, quien estaba ausente y fallece en 1254, y su título pasa a su hijo Conradino, también residente en Alemania. El cargo de regente le correspondía por derecho de nacimiento a Hugo que era menor, quien era el sucesor y heredero inmediato de Conradino a ser el próximo rey si Conradino no tenía descendencia propia. En 1258, el hermano de Plasencia Bohemundo VI de Antioquía lleva a Hugo y a Plasencia a Acre y exige que sean reconocidos como rey y regente de Jerusalén respectivamente, alegando que Conradino desde Alemania no podía administrar el reino. Juan de Ibelín (conde de Jaffa), los caballeros Templarios, y los caballeros Teutónicos apoyan esta moción, mientras que los caballeros Hospitalarios y otros juristas se oponen ya que aún deseaban que Conradino fuera reconocido rey, aunque no estuviera presente en el reino.
+==Heriotza==
+Antiokiako Placencia, Txipreko eta Jerusalemeko erregeordea, Txipren hil zen 1261. urtean.
-Plasencia, apoyada por la mayoría de los nobles, fue designada regente, ella luego designa a su ex suegro Juan de Arsuf para que gobernara como bailío en lugar de ella; él ya se había desempeñado como bailío antes de la llegada de ella y tanto Bohemundo como Juan de Jaffa habían tenido la esperanza que con la presencia de Plasencia y Hugo no hubiera necesidad de otro bailío. La pelea sin embargo continúa y el Papa Alejandro IV envió a los genoveses para intentar resolver el diferendo; Juan de Jaffa convence a Bohemundo y a Plasencia de unir a Jerusalén, Antioquia, y Trípoli contra ellos. En 1260 (un futuro papa) Jacques Pantaleon alto funcionario eclesiástico llega para ocupar la vacante de patriarca, con la esperanza de resolver la crisis. Aparentemente hacia esta época Plasencia se convierte en amante de Juan de Jaffa, contrariando los deseos del nuevo patriarca. Es posible que el papa Urbano haya escrito la bula papal Audi filia et a Plasencia expresando su desaprobación sobre esta relación.
 ==Erreferentziak==
+* [https://en.m.wikipedia.org/wiki/Plaisance_of_Antioch Plaisance of Antioch]. Wikipedia (ingelesez).
-[[Kateforia: Soraluze-Placencia izenekoak]]
+[[Kategoria: Soraluze-Placencia izenekoak]]