«Deba ibaiaren bide-ermandadea (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

Hauxe da oraingo bertsioa, 00:29, 27 azaroa 2021 data duena

Erregebide berria: zubia Elgoibarren

Aurrekariak

1772 urtean Soraluze, Bergara, Elgoibar eta Eibarrek bide berria zabaltzeko baimena lortu zuten. Bide honek Bergarako San Antoniotik Maltzagaraino joango zen, han bi adarretan zabaltzeko: Elgoibartik Altzolako porturaino bat, eta Eibartik Olarreagaraino bestea (probintziaren mugaraino).

Proiektua Francisco de Ibero maisuak egin zuen, 1.180.826 errealeko aurrekontuarekin. Herri bakoitzak bere zatia ordainduko zuen, hortarako beharrezko maileguak^[1] hartuz. Lanak ordaintzeko ardoa, pattarra eta mistela zergapetzeko eskatu zuten, 8 marabedi azunbreko.

Zerga ezartzeko baimena lortuta (1775ko uztailak 26) lanei ekin zien. Hamabi urtetan bukatu ziren, baina benetako kostua aurrikusitakoaren bikoitza baino gehiago izan zen.

1787 urtean Deba eta Mutriku ere batu zitzaien, bidea Altzolatik Debaraino luzatuz, eta Sasiola-Mutriku adarra eraikiz.

Erregebide berria: Debako sarrera

Deba ibaiaren bide-ermandarearen sorrera

Herri bakoitzak bere zatia eraiki bazuen, bideen zaintza eta konponketa modu berean egin behar zen. Baina urte latzak etorri ziren: Konbentzioaren gerrak (1793-1794) aurretik eta Espainiako independentzia gerrak (1808-1814) ostean eskualdeko ekonomia hondatu zuten; gainera, armagile askok eta askok alde egin zuten, Asturias aldera gehienak.

Ondorioz, zaintzeko eta konpontzeko diru faltaz, bideen egoera gero eta txarragoa zen, apurtuta zeuden. Eta gerra ostean Soraluzeko Erret Arma Lantegien zuzendariak konponbidea eskatu zion (Gipuzkoako) Probintziari.

Gauzak horrela, 1817 urtean irtenbide bakarra ikusi zuten sei herriek, bidearen jabeek: Deba ibaiaren bide-ermandadea sortu, bide berriak zaintzeko helburu bakarrarekin. Diru kutxa bakarra izango zuten, eta zuzendaritza bakarra ere. Gainera, bi urte geroago Malzagan bidesaria kobratzeko gunea jartzeko baimena eskatu eta lortu zuten (1819).

Kobratzeko gune hau oso sinplea zen: errepidea kate baten bidez mozten zen eta, bidaiariak edota gurdiak heltzerakoan, kate zaintzaleak katea zabalzen zien... bidesaria ordaindu eta gero. Kateak mugimendu handiko tokiak zirenez, Eleuterio de Aranguren soraluzetarrak, artean Maltzagako kate zaintzailea zela, bere etxean ardoa saltzeko aprobetxatu zuen... 1822.ean salatu zuten arte^[2].

Bidesari honekin mantentze-lanak arintzeko asmoa zuten, baina urteek aurrera egin ahala nahikoa ez zirela ikusi zen, eta herriek beretik emateko premia zuten zaintza lanak burutzeko. Eta, honetaz gain, ez da ahaztu behar herri bakoitzak aurreko mendean hartutako maileguen korrituak ere ordaindu behar zituela.

Bidea probintziari

Horregatik Zestoako Batzar Nagusietan (1840) hitzarmena sinatu zuten Aldundiarekin, bidea probintziari pasatzeko.

Ordutik aurrera zaintza eta konponketa lanak Aldundiaren ardura izango ziren, eta Maltzagan kobratutako bidesariak ere. Dena dela, Aldundiak ezin zuen bide honen kontuak besteenekin bildu: kutxa berezia izango zuen bide honetarako, eta urtero Elgoibarren bilkura egingo zuten, interesatuekin^[3] urteko gora beherak aztertzeko. Erregebide berria egiteko hartu ziren maileguak eta korrituak, berriz, Aldundiak ez zituen hartu: herri bakoitzak bereei aurre ekin behar izango zien.

Bost urte geroago (1845), eta Deba ibaiaren bide-ermandadeak eskatuta, Gipuzkoako Batzar Nagusiek bertan behera laga zuten hitzarmena.

Azkenik, 1850 urtean Bergaran bildutako Batzar Nagusiek errepideak finantziatzeko sistema aldatu zuten, "iguala general de caminos" ezarriz. Herri bakoitza bere errepideak mantendu beharrean, ordutik aurrera probintzia egingo zen kargu eta, beraz, herrietako zerga bereziak bertan behera geratu ziren. Probintziako errepideak mantentzeko sartzen zen ardo arroa^[4] bakoitzeko erreal bat ezarri zitzaion.

Bidea probintziari pasa zitzaionez, Deba ibaiaren bide-ermandadeak 2.000 errealerako 800 akzio hartu zituen, %5eko korritua ematen zutenak.

Erreferentziak

↑ Zentsuak edo censos, orduko hizkeraz.
↑ Información recibida a pedimiento de oficio, de cómo Eleuterio de Aranguren, cadenero de Malzaga, vecino de la villa de Placencia, vende vino en su casa sin pagar los derechos correspondientes (Eibarko Udal Artxibo Historikoa 1822/05/17).
↑ Junta de tenedores de inscripciones.
↑ (ardo) arroa = 8 azumbre = 16,133 litro.

[1] Zentsuak edo censos, orduko hizkeraz.

[2] Información recibida a pedimiento de oficio, de cómo Eleuterio de Aranguren, cadenero de Malzaga, vecino de la villa de Placencia, vende vino en su casa sin pagar los derechos correspondientes (Eibarko Udal Artxibo Historikoa 1822/05/17).

[3] Junta de tenedores de inscripciones.

[4] (ardo) arroa = 8 azumbre = 16,133 litro.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
 [[Fitxategi: Komunikabideak._Erregebide_berria._Elgoibar.jpg | thumb | right | 400px | Erregebide berria: zubia Elgoibarren]]
 ==Aurrekariak==
-urtean Soraluze, Bergara, Elgoibar eta Eibarrek bide berria zabaltzeko baimena lortu zuten. Bide honek Bergarako San Antoniotik Maltzagaraino joango zen, han bi adarreran zabaltzeko: Elgoibartik Altzolako porturaino bat, eta Eibartik Olarreagaraino bestea (probintziaren mugaraino).
+urtean Soraluze, Bergara, Elgoibar eta Eibarrek bide berria zabaltzeko baimena lortu zuten. Bide honek Bergarako San Antoniotik Maltzagaraino joango zen, han bi adarretan zabaltzeko: Elgoibartik Altzolako porturaino bat, eta Eibartik Olarreagaraino bestea (probintziaren mugaraino).
-Proiektua Francisco de Ibero maisuak egin zuen, 1.180.826 errealeko aurrekontuarekin. Herri bakoitzak bere zatia ordainduko zuen, hortarako beharrezko maileguak (zentsuak) hartuz. Lanak ordaintzeko zerga berriak eskatu ziren (8 marabedi ardo azunbreko, eta beste horrenbeste aguardiente eta mistelarekin).
+Proiektua Francisco de Ibero maisuak egin zuen, 1.180.826 errealeko aurrekontuarekin. Herri bakoitzak bere zatia ordainduko zuen, hortarako beharrezko maileguak<ref>Zentsuak edo ''censos'', orduko hizkeraz.</ref> hartuz. Lanak ordaintzeko ardoa, pattarra eta mistela zergapetzeko eskatu zuten, 8 marabedi azunbreko.
-Zerga ezartzeko baimena lortuta (1775ko uztailak 26) lanei ekin zien. Hamabi urtetan bukatu ziren, baina benetako kostua aurrikusitakoaren bikoitza baimo gehiago izan zen.
+Zerga ezartzeko baimena lortuta (1775ko uztailak 26) lanei ekin zien. Hamabi urtetan bukatu ziren, baina benetako kostua aurrikusitakoaren bikoitza baino gehiago izan zen.
-urtean Deba eta Mutriku ere batu ziren, bide berria luzatuz.
+urtean Deba eta Mutriku ere batu zitzaien, bidea Altzolatik Debaraino luzatuz, eta Sasiola-Mutriku adarra eraikiz.
-Azkenerako, Bergarako San Antoniotik Debaraino 5 legua eta 818 oin ziren, Maltzafatik Olaerreagaraino 17.221 oin, eta Sasiolatik Mutrikuraino legua bat eta 2.510 oin.
 [[Fitxategi: Komunikabideak._Erregebide_berria._Deba.jpg | thumb | left | 400px | Erregebide berria: Debako sarrera]]
-==Anaidiaren sorrera==
+==Deba ibaiaren bide-ermandarearen sorrera==
+Herri bakoitzak bere zatia eraiki bazuen, bideen zaintza eta konponketa modu berean egin behar zen. Baina urte latzak etorri ziren: Konbentzioaren gerrak (1793-1794) aurretik eta Espainiako independentzia gerrak (1808-1814) ostean eskualdeko ekonomia hondatu zuten; gainera, armagile askok eta askok alde egin zuten, Asturias aldera gehienak.
-Herri bakoitzak bere zatia eraiki bazuen, bideen zaintza eta konponketa modu berean egin behar zen. Baina urte latzak etorri ziren: Konbentzioaren gerra (1793-1794), Espainiako independentzia gerra (1808-1814) eskualdeko ekomomia hondamtu zuten; gaknera, armagile askok eta askok alde egin zuten, Asturias aldera batzuk eta hortik zehar gainintzekoak; bake urteetan ekomomia hankaz gora zegoen. Ondorioz, bideak zaintzeko eta konpontzeko diru faltaz, bideak apurtu ziren oso egoera txarrean zeudela.
+Ondorioz, zaintzeko eta konpontzeko diru faltaz, bideen egoera gero eta txarragoa zen, apurtuta zeuden. Eta gerra ostean Soraluzeko Erret Arma Lantegien zuzendariak konponbidea eskatu zion (Gipuzkoako) Probintziari.
-Soraluzeko Erret Arma Lantegien zuzendaria konponbidea eskatu zion (Gipuzkoako) Probintziari.
+Gauzak horrela, 1817 urtean irtenbide bakarra ikusi zuten sei herriek, bidearen jabeek: Deba ibaiaren bide-ermandadea sortu, bide berriak zaintzeko helburu bakarrarekin. Diru kutxa bakarra izango zuten, eta zuzendaritza bakarra ere. Gainera, bi urte geroago Malzagan bidesaria kobratzeko gunea jartzeko baimena eskatu eta lortu zuten (1819).
-urtean irtenbide bakarra ikusi zuten sei hiribilduek: Deba ibaiaren bide-anaidia sortzea, bideak zaintzeko helburu bakarrarekin. Zuzendaritza bakarra zuen, eta diru kutxa ere bakarra. Honetaz gain, bi urte geroago Malzagan bidesaria kobratzeko gunea jarrzeko baimena eskatu eta lortu zuten (1819).
+Kobratzeko gune hau oso sinplea zen: errepidea kate baten bidez mozten zen eta, bidaiariak edota gurdiak heltzerakoan, kate zaintzaleak katea zabalzen zien... bidesaria ordaindu eta gero. Kateak mugimendu handiko tokiak zirenez, Eleuterio de Aranguren soraluzetarrak, artean Maltzagako kate zaintzailea zela, bere etxean ardoa saltzeko aprobetxatu zuen... 1822.ean salatu zuten arte<ref>Información recibida a pedimiento de oficio, de cómo Eleuterio de Aranguren, cadenero de Malzaga, vecino de la villa de Placencia, vende vino en su casa sin pagar los derechos correspondientes (Eibarko Udal Artxibo Historikoa 1822/05/17).</ref>.
+Bidesari honekin mantentze-lanak arintzeko asmoa zuten, baina urteek aurrera egin ahala nahikoa ez zirela ikusi zen, eta herriek beretik emateko premia zuten zaintza lanak burutzeko. Eta, honetaz gain, ez da ahaztu behar herri bakoitzak aurreko mendean hartutako maileguen korrituak ere ordaindu behar zituela.
-Dena dela, hiribilduek ezin zuten zaintza fastuei aurre egin, ezta bidea eraikitzeko eskatu zuten maileguen korrituei ere<ref>Garaiko hizkeran, mailegu hauei zentsuak edo "censos" esaten zitzaien</ref>.
 ==Bidea probintziari==
-Horeefatik 1840 urtean Zestoako Bafzar Nagusietan hitzarmena egin zuten, Aldundia alde batean era sei herriak bestean, bidea probintziari pasatzeko. Ordutik aurrera zakntza eta konoonketa lanak Aldundiaren ardura izango ziren, era Maltzagan kobratutako bidesariak ere. Dena dela, kutxa berezia izangomzuen bide honerarako, era urtero bilkura egingo zuten Elgoibarren inguruko herriekin (Junta de tenedores de jnscripciones) gora beherak aztertzeko.
+Horregatik Zestoako Batzar Nagusietan (1840) hitzarmena sinatu zuten Aldundiarekin, bidea probintziari pasatzeko.
- Herrik bakoifzak, berriz, bere faraian hartutako maileguei aurre egin beharko zien.
+Ordutik aurrera zaintza eta konponketa lanak Aldundiaren ardura izango ziren, eta Maltzagan kobratutako bidesariak ere. Dena dela, Aldundiak ezin zuen bide honen kontuak besteenekin bildu: kutxa berezia izango zuen bide honetarako, eta urtero Elgoibarren bilkura egingo zuten, interesatuekin<ref>Junta de tenedores de inscripciones.</ref> urteko gora beherak aztertzeko. Erregebide berria egiteko hartu ziren maileguak eta korrituak, berriz, Aldundiak ez zituen hartu: herri bakoitzak bereei aurre ekin behar izango zien.
-Bost urte geroago, eta Deba ibaiaren bide anaidiak eskaturta,Gipuzkoako Barzar Orokorrek bertan behera laga zuten hitzarmena.
+Bost urte geroago (1845), eta Deba ibaiaren bide-ermandadeak eskatuta, Gipuzkoako Batzar Nagusiek bertan behera laga zuten hitzarmena.
-Azkenik, 1850 urtean ezarritako "iguala general de caminos"-en aeabers, bidea probintziari pasa zitzaion. Honen ordez, anaidiak 2.000 errealerako 800 akzio hartu zituen, %5eko korritua ematen zutenak
+Azkenik, 1850 urtean Bergaran bildutako Batzar Nagusiek errepideak finantziatzeko sistema aldatu zuten, "iguala general de caminos" ezarriz. Herri bakoitza bere errepideak mantendu beharrean, ordutik aurrera probintzia egingo zen kargu eta, beraz, herrietako zerga bereziak bertan behera geratu ziren. Probintziako errepideak mantentzeko sartzen zen ardo arroa<ref>(ardo) arroa = 8 azumbre = 16,133 litro.</ref> bakoitzeko erreal bat ezarri zitzaion.
+Bidea probintziari pasa zitzaionez, Deba ibaiaren bide-ermandadeak 2.000 errealerako 800 akzio hartu zituen, %5eko korritua ematen zutenak.