«Rafael Hernández Francés (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    (Orria sortu da. Edukia: Beste bat. Fabrikako zuzendaria izan zena Eusebio de Calonje hil ondoren, Rafael Hernández Francés. Zenbait argazkitan azaltzen da. 1) Hoja de Servicios del Archivo Gene...)
     
    No edit summary
     
    (2 erabiltzailek tartean egindako 17 berrikusketa ez dira erakusten)
    1. lerroa: 1. lerroa:
    Beste bat. Fabrikako zuzendaria izan zena Eusebio de Calonje hil ondoren, Rafael Hernández Francés. Zenbait argazkitan azaltzen da.
    {{Pertsona (eu)
    1) Hoja de Servicios del Archivo General Militar de Segovia Sección 1ª E-820
    | izena  = Rafael Hernández Francés
    Rafael Hernández Francés Palma de Mallorcan jaio zen, 1885eko urtarrilak 10ean. Gurasoak Luis Hernández Barbero (Artilleria komanda tea) eta Mª Concepción Francés Roselló izan zituen.
    | irudia  = Rafael_Hernández_Francés_(1942).jpg
    | jaio    = 1885
    | hil    = 1964
    | profila = Enpresagizona <br> Militarra
    }}


    Hamazazpi urtekin bolondres sartu zen Segoviako Setio-artilleria Errejimentuan, 1902ko urriak 1ean, eta hurrengo urtean Segoviako Artikleria Akademian sartu zen, 1903eko irailak 1ean.


    1910eko apirilean ikasketa bidaia egin zuen
    ==Bizitza militarra==
    Rafael Hernández Francés Palma de Mallorcan jaio zen, 1885eko urtarrilak 10ean. Gurasoak Luis Hernández Barbero (Artilleria komandantea) eta Mª Concepción Francés Roselló izan zituen.


    En abril de 1910 realizó el viaje de prácticas visitando los establecimientos fabriles de  Oviedo y Trubia, Toledo, Granada y Ceuta. Sale de la Academia en julio de 1910, siendo enviado a Melilla en agosto, pero regresa a la Península en septiembre y vuelve a ir a Melilla el 27 de diciembre.
    Hamazazpi urtekin bolondres sartu zen Segoviako Setio-artilleria Errejimentuan<ref>Hoja de Servicios del Archivo General Militar de Segovia Sección 1ª E-820.</ref>, 1902ko urriak 1ean, eta hurrengo urtean Segoviako Artilleria Akademian hasi, 1903eko irailak 1ean. 1910eko apirilean ikasketa bidaia egin zuen, honako lantegi hauek bisitatuz: Oviedo, Trubia, Toledo, Granada eta Ceuta.
    Se casó el 20 de agosto de 1911 con María del Carmen Gallardo y Gallegos.  
     
    En enero de 1912 sigue en Melilla y participa en combates. El 29 de noviembre de 1912 regresa a Segovia al Regimiento de Artillería de Sitio.
    Ikasketak bukatuta 1910eko uztailean teniente egin zuten, eta abuztuan Melillara bidali zuten. Hainbat borrokatan parte hartu zuen, eta 1911ko abuztuak 20an María del Carmen Gallardo y Gallegos-ekin ezkondu zen.
    En septiembre de 1914 ingresa como profesor en la Academia de Artillería donde, a lo largo de los años, realizará suplencias en Arte e Historia, Equitación, Dibujo, Geografía, Mecánica, Cálculo, etc. hasta fin de noviembre de 1919.  
     
    El 13 de noviembre de 1919 le conceden el pase, a petición propia, a la situación de supernumerario sin sueldo.
    Urtebete geroago Segoviara itzuli zen. Aurretik Setio-artilleria Errejimentura, eta 1914ko irailean Akademian hasi zen, oraingo honetan ordezko irakasle moduan: Arte eta Historia, Zaldiketa, Marrazketa, Geografia, Mekanika, Kalkulua...  
    En 1934 tenía el grado de comandante de Artillería retirado.
     
    2) Archivo Municipal de Soraluze-Placencia de las Armas.´Sig. 22-B Rgt.138
    Berak halaxe eskatuta, 1919ko azaroak 13an soldata gabeko supernumerario egoerara aldatu zuten.
    El 8 de junio de 1920 se halla ya trabajando en la fábrica de la Compañía Anónima de Placencia de las Armas.
     
    3) Archivo Municipal de Soraluze-Placencia de las Armas.´Sig. 21-B Rgt.137                  
     
    El 5 de diciembre figura como subdirector de la fábrica de la Compañía Anónima de Placencia de las Armas.
    ==Soraluzen lanean==
    4) En 1928 con la muerte de Eusebio de Calonje y Motta, es nombrado director, cargo en el que permanecerá hasta 1954.
    Aurki [[Compañía Anónima Placencia de las Armas (eu)|Compañía Anónima de Placencia de las Armas]] enpresan hasi zen lanean, eta 1920ko ekainak 8rako Soraluzeko lantegian ari zen<ref>Soraluzeko Udal Artxibategia. Sig. 22-B Rgt.138.</ref>. Urte hartan bertako zuzendariorde izendatu zuten<ref>Soraluzeko Udal Artxibategia. Sig. 21-B Rgt.137.</ref>.
    5) Registro Civil de Bilbao Sección 3ª Tomo H-1 Folio 53.  
     
    Falleció en Bilbao el 20 de enero de 1964.  
    1928 urtean, orduko zuzendaria [[Eusebio de Calonje (eu)|Eusebio de Calonje y Motta]] hil zenean, Rafael Hernández Francés izendatu zuten zuzendari.
    Bitxikeri bat: Alejandro de Calonje y Mottaren emaztea, Pilar de Francés y Moya, Rafaelen lehengusin propioa zen.
     
    Dena dela Armadako loturak mantendu zituen, eta 1934 urtean Artilleria komandante jubilatua zen.
     
    Gerra sortu zenean, Soraluzeko fabrikan 8 [[Vickers 40/40 kañoia (eu)|kainoi antiaereo bikoitzak 40/40]] montatzen ari ziren, Vickers lizentziarekin. Kainoiak Iruneko fronterako eraman zituzten, osorik zeudelakoan. Baina automatikoki tiro egiteko egokitzapena falta zitzaien, eta zuzendaritzakoek ez zuten ezer esan.
     
    Irunera eraman zituzten kainoi horiek tiro-akatsak izan zituzten eta, horregatik, kainoi-fabrikako hainbat bururen destituzioa agindu zuten, zuzendaria zen Rafael Hernández komandantearekin hasita. Hiltzeko mehatxuak ere izan ziren, baina Venancio Iñurrieta zinegotziak<ref>Gero, Venanciok lau urte egin zituen preso espetxe frankistetan. [[Ozta ozta nator (eu)|''Zutik ozta ozta nator'']] liburuan bere eskutitzak jasota daude.</ref> egoera bideratzea lortu zuen, azkenean beren etxetan atxilotuta geratzera behartu zutela.
     
    Rafael Hernández-en ordez, Defentsarako Batzordeak proposatuta, zuzendariordea zen [[José Sirvent Dargent (eu)|José Sirvent]] militarra izendatu zuten zuzendari.
     
    ''Nazionalek'' Soraluze hartu eta gero, Rafael Hernández Francés zuzendari postura itzuli zuten. Eta 1941 urtean, [[Francoren bisita SAPAn (eu)|Francisco Franco Bahamonde jeneralak Soraluzeko SAPA bisitatu zuenean]], [[Alejandro de Calonje (eu)|Alejandro de Calonje]] eta José Sirvent-ekin hartu zuen bertan.
     
    Eta SAPAko zuzendari jarraitu zen 1954 urtean erretiratu zen artean, 69 urte zituela. Bilbon hil zen, 1964ko urtarrilak 20an<ref>Registro Civil de Bilbao Sección 3ª Tomo H-1 Folio 53.</ref>
     
     
    ==Familia loturak==
    Anaia batek, Luis, SECNerako <ref>Sociedad Española de Construcción Naval</ref> lan egin zuen Madrilen, agente komertzial gisa, [[Naval-SOMUA ibilgailu industrialak (eu)|Naval-SOMUA ibilgailu industrialak]] saltzen.
     
    Beste lehengusina, Pilar de Francés y Moya, [[Alejandro de Calonje (eu)|Alejandro de Calonje y Mottarekin]] ezkondu zen, [[SAPA (eu)|SAPAren]] jerentea.
     
     
    ==Irudiak==
    ''(handitzeko, sakatu gainean)''
    <gallery>
      Francoren_bisita_SAPAn_12_(Vicente_Martín_1941).jpg | Francisco Francoren bisita. Ezkerrean Rafael Hernández <br> (Vicente Martín 1941)
      Francoren_bisita_SAPAn_48_(Vicente_Martín_1941).jpg | Francisco Francoren bisita. Laugarrena Rafael Hernández <br> (Vicente Martín 1941)
      Rafael_Hernández_Francés._Sinadura.jpg              | Sinadura
    </gallery>
     
     
    ==Erreferentziak==
     
    [[Kategoria: Armagileak]]
    [[Kategoria: Militarrak]]
    [[Kategoria: PACL]]
    [[Kategoria: SAPA]]

    Hauxe da oraingo bertsioa, 23:06, 18 martxoa 2019 data duena

    Rafael Hernández Francés
    Rafael Hernández Francés (1942).jpg
    Jaio 1885
    Hil 1964
    Profila Enpresagizona
    Militarra


    Bizitza militarra

    Rafael Hernández Francés Palma de Mallorcan jaio zen, 1885eko urtarrilak 10ean. Gurasoak Luis Hernández Barbero (Artilleria komandantea) eta Mª Concepción Francés Roselló izan zituen.

    Hamazazpi urtekin bolondres sartu zen Segoviako Setio-artilleria Errejimentuan[1], 1902ko urriak 1ean, eta hurrengo urtean Segoviako Artilleria Akademian hasi, 1903eko irailak 1ean. 1910eko apirilean ikasketa bidaia egin zuen, honako lantegi hauek bisitatuz: Oviedo, Trubia, Toledo, Granada eta Ceuta.

    Ikasketak bukatuta 1910eko uztailean teniente egin zuten, eta abuztuan Melillara bidali zuten. Hainbat borrokatan parte hartu zuen, eta 1911ko abuztuak 20an María del Carmen Gallardo y Gallegos-ekin ezkondu zen.

    Urtebete geroago Segoviara itzuli zen. Aurretik Setio-artilleria Errejimentura, eta 1914ko irailean Akademian hasi zen, oraingo honetan ordezko irakasle moduan: Arte eta Historia, Zaldiketa, Marrazketa, Geografia, Mekanika, Kalkulua...

    Berak halaxe eskatuta, 1919ko azaroak 13an soldata gabeko supernumerario egoerara aldatu zuten.


    Soraluzen lanean

    Aurki Compañía Anónima de Placencia de las Armas enpresan hasi zen lanean, eta 1920ko ekainak 8rako Soraluzeko lantegian ari zen[2]. Urte hartan bertako zuzendariorde izendatu zuten[3].

    1928 urtean, orduko zuzendaria Eusebio de Calonje y Motta hil zenean, Rafael Hernández Francés izendatu zuten zuzendari.

    Dena dela Armadako loturak mantendu zituen, eta 1934 urtean Artilleria komandante jubilatua zen.

    Gerra sortu zenean, Soraluzeko fabrikan 8 kainoi antiaereo bikoitzak 40/40 montatzen ari ziren, Vickers lizentziarekin. Kainoiak Iruneko fronterako eraman zituzten, osorik zeudelakoan. Baina automatikoki tiro egiteko egokitzapena falta zitzaien, eta zuzendaritzakoek ez zuten ezer esan.

    Irunera eraman zituzten kainoi horiek tiro-akatsak izan zituzten eta, horregatik, kainoi-fabrikako hainbat bururen destituzioa agindu zuten, zuzendaria zen Rafael Hernández komandantearekin hasita. Hiltzeko mehatxuak ere izan ziren, baina Venancio Iñurrieta zinegotziak[4] egoera bideratzea lortu zuen, azkenean beren etxetan atxilotuta geratzera behartu zutela.

    Rafael Hernández-en ordez, Defentsarako Batzordeak proposatuta, zuzendariordea zen José Sirvent militarra izendatu zuten zuzendari.

    Nazionalek Soraluze hartu eta gero, Rafael Hernández Francés zuzendari postura itzuli zuten. Eta 1941 urtean, Francisco Franco Bahamonde jeneralak Soraluzeko SAPA bisitatu zuenean, Alejandro de Calonje eta José Sirvent-ekin hartu zuen bertan.

    Eta SAPAko zuzendari jarraitu zen 1954 urtean erretiratu zen artean, 69 urte zituela. Bilbon hil zen, 1964ko urtarrilak 20an[5]


    Familia loturak

    Anaia batek, Luis, SECNerako [6] lan egin zuen Madrilen, agente komertzial gisa, Naval-SOMUA ibilgailu industrialak saltzen.

    Beste lehengusina, Pilar de Francés y Moya, Alejandro de Calonje y Mottarekin ezkondu zen, SAPAren jerentea.


    Irudiak

    (handitzeko, sakatu gainean)


    Erreferentziak

    1. Hoja de Servicios del Archivo General Militar de Segovia Sección 1ª E-820.
    2. Soraluzeko Udal Artxibategia. Sig. 22-B Rgt.138.
    3. Soraluzeko Udal Artxibategia. Sig. 21-B Rgt.137.
    4. Gero, Venanciok lau urte egin zituen preso espetxe frankistetan. Zutik ozta ozta nator liburuan bere eskutitzak jasota daude.
    5. Registro Civil de Bilbao Sección 3ª Tomo H-1 Folio 53.
    6. Sociedad Española de Construcción Naval