«Lengua paradisíaca el vascuence (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

Hauxe da oraingo bertsioa, 22:41, 7 urria 2024 data duena

Lengua paradisíaca el vascuence

Egilea	José Gaspar de Oregui y Aramburu
Hizkuntza	Gaztelaniaz
Urtea	1910
Argitaletxea	Tipografía de G. Casañal
Hiria	Zaragoza

Izenburu osoa

¡Gloriosísimo descubrimiento, reconocimiento y demostración de la lengua paradisíaca en el vascuence!

Euskara paradisuko hizkuntza zelako aurkikuntza, aitormena eta froga ospetsuak!

Liburua zertan den

XX. mende hasieran Espainian zein Frantzian derrigortu zuten hizkuntz "nazionala" eskoletan erabiltzen, gainontzekoak baztertzen (euskara, kasu).

Hurrengo urteetan Jose Gaspar Oregik hainbat eskutitz bidali zizkien Espainiako erreginari, Aita Santuari, Gasteizko apezpikuari... honen aurka. Tubalismoari jarraituz, bertan agintzen zien aurki euskara paradisuko hizkuntza zelako frogak zabalduko zituela.

1910 urtean liburu hau idatzi zuen, agindutako froga horiek zabaltzeko asmoz. Eragin handiagoa izateko edo, bere ikaslea izandako Habsburgoko Maria Cristina erregin ordezkoa izandakoari eskaini zion. Liburuan, aurretik, aipatutako eskutitzak bildu zituen, eta Euskal Herriko apaiza eta fraideak euskaldun heziak izatea proposatzen zuen.

Gainera, aldizkari bat sortuko zuela iragarri zuen, froga horietan sakontzeko: "Revista Demostrativa de la lengua paradisíaca de fe y razón comparada é identificada con iguales testimonios de las Sagradas Escrituras".

Aldizkarirako harpidedunik ezean, asmoak ez zuen aurrera egin.

Sei urte geroago antzeko liburua argitaratu zuen: A Roma a los pies pontificios de Benedicto XV.

Erreferentziak

Liburua ekartzeko Liburutegi digitalera joan.

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
 {{Liburua (eu)
   | izena        = Lengua paradisíaca el vascuence
-  | irudia       = Lengua_paradisíaca_el_vascuence._Azala.jpg
+  | irudia       = Lengua_paradisíaca_el_vascuence._Azala.png
   | egilea       = [[Jose Gaspar Oregi (eu) | José Gaspar de Oregui y Aramburu]]
   | hizkuntza    = Gaztelaniaz
@@ 10. lerroa: / 10. lerroa: @@
 ==Izenburu osoa==
- ¡Gloriosísimo descubrimiento, reconocimiento y demostración de la lengua paradisíaca en el vascuence!
+¡Gloriosísimo descubrimiento, reconocimiento y demostración de la lengua paradisíaca en el vascuence!
 ''Euskara paradisuko hizkuntza zelako aurkikuntza, aitormena eta froga ospetsuak!''
@@ 16. lerroa: / 16. lerroa: @@
 ==Liburua zertan den==
-.ean Gasteizko apezpikua Madrila eraman zuten, eta postua libre geratu zen.
+XX. mende hasieran Espainian zein Frantzian derrigortu zuten hizkuntz "nazionala" eskoletan erabiltzen, gainontzekoak baztertzen (euskara, kasu).
-Hautagaien artean euskaldunik ez zegoelako, Jose Gaspar Oregik zera eskatu zion orduko Aita Santuari (eta Alfonso XIII.ari), apezpiku euskalduna izendatzeko Gasteizeko, baita etorkizunean Iruñarako zein Baionarako.
+Hurrengo urteetan Jose Gaspar Oregik hainbat eskutitz bidali zizkien Espainiako erreginari, Aita Santuari, Gasteizko apezpikuari... honen aurka. [[Tubalismoa Soraluzen (eu)|Tubalismoari]] jarraituz, bertan agintzen zien aurki euskara paradisuko hizkuntza zelako frogak zabalduko zituela.
+urtean liburu hau idatzi zuen, agindutako froga horiek zabaltzeko asmoz. Eragin handiagoa izateko edo, bere ikaslea izandako Habsburgoko Maria Cristina erregin ordezkoa izandakoari eskaini zion. Liburuan, aurretik, aipatutako eskutitzak bildu zituen, eta Euskal Herriko apaiza eta fraideak euskaldun heziak izatea proposatzen zuen.
-Revista Demostrativa de la lengua paradisíaca de fe y razón comparada é identificada con iguales testimonios de las Sagradas Escrituras.
+Gainera, aldizkari bat sortuko zuela iragarri zuen, froga horietan sakontzeko: "Revista Demostrativa de la lengua paradisíaca de fe y razón comparada é identificada con iguales testimonios de las Sagradas Escrituras".
+Aldizkarirako harpidedunik ezean, asmoak ez zuen aurrera egin.
-Erabilitako argudio nagusia zera zen, euskara munduko lehen hizkuntza izan zela, Jaungoikoak Adan eta Ebari irakatsia. Eta Babeleko dorrearen nahasmendua arte, munduko hizkuntza bakarra, gainontzekoen iturri eta jatorria.
+Sei urte geroago antzeko liburua argitaratu zuen: [[A Roma a los pies pontificios de Benedicto XV (eu) | A Roma a los pies pontificios de Benedicto XV]].