«Placencia de las Armas (1891) (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak
No edit summary |
No edit summary |
||
| (Erabiltzaile berak tartean egindako 2 ekarpen ez dira erakusten) | |||
| 14. lerroa: | 14. lerroa: | ||
Asmoa, Espainian berak egindako kainoiak saltzea, bertako filialaren bidez. Eta horretara jarri zen buru-belarri Espainiako ordezkaria, [[Basil Zaharoff (eu)|Basil Zaharoff]], "heriotzaren merkataria" esaten ziotena. | Asmoa, Espainian berak egindako kainoiak saltzea, bertako filialaren bidez. Eta horretara jarri zen buru-belarri Espainiako ordezkaria, [[Basil Zaharoff (eu)|Basil Zaharoff]], "heriotzaren merkataria" esaten ziotena. | ||
Arrazoi batengatik edo besterengatik ( | Arrazoi batengatik edo besterengatik (Nordenfelt kanpoko enpresa zela, edota Basil Zaharoff garbi jokatzen ez zuela, edota...) bost urte geroago ''El Correo Militar'' aldizkarian artikulu bat agertu zen<ref>Urte berean ''Memorial de Artillería'' bilduman jaso zuten artikulua.</ref>, [[La industria nacional (eu)|''El nuevo armamento y la llamada industria nacional'']] izenekoa. Egilea, Vicente Sanchís, ez zegoen batere ados Soraluze eta Eibarren inolako industria militarra mantentzea Estatuaren kontratuekin, bertako langileek ezer gutxi balio zutelako. Muestrarako: "Diot, berriz diot eta diot, Soraluzeko langilekin ezin da ezer onik egin" eta "...Baina Eibarren ezarritako tailerretatik ateratzen diren arma gehienek edozertarako balio dute, haiekin su egiteko izan ezik". | ||
Orduko fabrika zuzendari batek, Arístides Fernández Fret teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez. | Orduko fabrika zuzendari batek, Arístides Fernández Fret teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez. | ||
Hauxe da oraingo bertsioa, 19:06, 30 abendua 2023 data duena
| Izenburua | Placencia de las Armas |
| Egilea/k | Arístides Fernández Fret |
| Aldizkaria | El Correo Militar |
| Data | 1891 |
| Orriak | (separata) |
| Hizkuntza | gaztelaniaz |
| Irakurtzeko | sakatu hemen |
Laburpena
1886 urtean Britainia Handiko Nordenfelt arma-enpresak S.A. Euscalduna erosi zuen, eta Espainiako bere filiala bihurtu: Compañía Anónima Placencia de las Armas. Jabe berriek beharrezko tresneria eta makinaria ekarri zuten eta, zuzendaritza teknikoaz aritzeko, artilleriako bi ofizial kontratatu zuten: Arístides Fernández Fret (itsas armadakoa) eta Ignacio Gómez Cánovas (lurreko armadakoa).
Asmoa, Espainian berak egindako kainoiak saltzea, bertako filialaren bidez. Eta horretara jarri zen buru-belarri Espainiako ordezkaria, Basil Zaharoff, "heriotzaren merkataria" esaten ziotena.
Arrazoi batengatik edo besterengatik (Nordenfelt kanpoko enpresa zela, edota Basil Zaharoff garbi jokatzen ez zuela, edota...) bost urte geroago El Correo Militar aldizkarian artikulu bat agertu zen[1], El nuevo armamento y la llamada industria nacional izenekoa. Egilea, Vicente Sanchís, ez zegoen batere ados Soraluze eta Eibarren inolako industria militarra mantentzea Estatuaren kontratuekin, bertako langileek ezer gutxi balio zutelako. Muestrarako: "Diot, berriz diot eta diot, Soraluzeko langilekin ezin da ezer onik egin" eta "...Baina Eibarren ezarritako tailerretatik ateratzen diren arma gehienek edozertarako balio dute, haiekin su egiteko izan ezik".
Orduko fabrika zuzendari batek, Arístides Fernández Fret teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez.
Erreferentziak
- ↑ Urte berean Memorial de Artillería bilduman jaso zuten artikulua.