«Udala (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

    Sorapediatik
    No edit summary
     
    (Erabiltzaile berak tartean egindako 18 ekarpen ez dira erakusten)
    1. lerroa: 1. lerroa:
    [[Fitxategi: Udaletxea._Ikuspegi_orokorra_(Garikoitz_Estornés_Zubizarreta_1991).jpg | thumb | right | 400px | Udaletxea (Garikoitz Estornés 1991)]]
    [[Fitxategi: Udaletxea._Ikuspegi_orokorra_(Garikoitz_Estornés_Zubizarreta_1991).jpg | thumb | right | 400px | Udaletxea (Garikoitz Estornés 1991)]]
    ==Foru garaia: 1343tik 1845 arte==
    ==Foru garaia: 1343tik 1845 arte==
    Soraluzeko Udala ia 500 urteetan Foruen arabera antolatu da. Hala ere, antolaketa hau ez da gauza finkoa izan, hainbat aldaketa eta bilakaera izan zituen. Lau aro nabarmen daitezke: hasierako urteak (1343-1499), 1499 ordenantzak (1499-1670), milaristen kortijoa (1670-1766) eta ''auto acordado''arena (1766-1845).
    Soraluzeko Udala ia 500 urteetan Foruen arabera antolatu da. Hala ere, antolaketa hau ez da gauza finkoa izan, hainbat aldaketa eta bilakaera izan zituen. Lau aro nabarmen daitezke: hasierako urteak (1343-1499), 1499 ordenantzak (1499-1695), milaristena (1695-1766) eta herritar arruntak sartu zirenekoa (1766-1845).


    ===Hasierako urteak (1343-1499)===
    ===Hasierako urteak (1343-1499)===
    7. lerroa: 7. lerroa:
    Soraluze zaharrak alkateak izan zituen hiribildua sortu baino lehen: lau urte aurretik (1339) Pedro Ruyz de Aguirre izenekoa agertzen da eta.
    Soraluze zaharrak alkateak izan zituen hiribildua sortu baino lehen: lau urte aurretik (1339) Pedro Ruyz de Aguirre izenekoa agertzen da eta.


    Placencia de Soraluze hiribildua 1343 urtean sortu zen, Alfonso XI erregeak hiri-bildua antolatzeko agindu zuenean. Logroñoko Forua eman zion lege gisa, eta bertan hiru kargu aipatzen dira: epailea (''merino''), alkateak eta borreroa (''sayón''). Kargu hauek ez zituzten biztanleek aukeratzen, erregeak baizik baizik; edo, hobeto esateko, bere ordezkoak.
    Placencia de Soraluze hiribildua 1343 urtean sortu zen, Alfonso XI erregeak hiri-bildua antolatzeko agindu zuenean. Logroñoko Forua eman zion lege gisa, eta bertan hiru kargu aipatzen dira: epailea (''merino''), alkateak eta borreroa (''sayón''). Kargu hauek ez zituzten biztanleek aukeratzen, erregeak baizik; edo, hobeto esateko, bere ordezkoak.


    Bost urte geroago Alfonso XI-k hiribilduei emandako foruak egokitu eta hobetu zituen (Ordenamiento de Alcalá, 1348), besteak beste herritarrei alkatea aukeratzeko askubidea aitortu zielako.
    Bost urte geroago Alfonso XI-k hiribilduei emandako foruak egokitu eta hobetu zituen (Ordenamiento de Alcalá, 1348), besteak beste herritarrei alkatea aukeratzeko askubidea aitortu zielako.


    Herritar guztien batzarrari "Udal Orokorra" esaten zioten, eta "udalkide" bertaratutakoei. Udalkidea izateko gizona izan behar zen, 30 urte baino gehiagokoa eta kaparea.
    Herritar guztien batzarrari "Udal Orokorra" esaten zioten, eta "udalkide" bertaratutakoei. Udalkidea izateko gizona izan behar zen, 30 urte baino gehiagokoa eta kaparea<ref>Noblea edo ''hidalgo''. "Bizi guztiko soraluzetar guztiei kaparetasuna berez aitortzen zitzaien, baina kanpotarrek frogatu behar zuten (abokatua, ziurtagiriak...).</ref>.


    Udal Orokorra oso gutxitan biltzen zen, gai edo arazo larrietan erabakitzeko; eta urtean behin ordezkariak aukeratzeko. Ordezkari multzo honi "Udal Itxia" esaten zioten.
    Udal Orokorra oso gutxitan biltzen zen, gai edo arazo larrietan erabakitzeko; eta urtean behin ordezkariak aukeratzeko. Ordezkari multzo honi "Udal Itxia" esaten zioten.
    18. lerroa: 18. lerroa:
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Foru garaia (1499-1695) (eu) | ''hemen'']].</small>
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Foru garaia (1499-1695) (eu) | ''hemen'']].</small>


    Bost pertsonek osatzen zuten udal gobernua: alkateak, hiru errejidorek eta sindiko-prokuradoeak<ref>Ramiro Larrañagak, bere [[Soraluze. Monografía histórica (eu) | Soraluze. Monografía histórica]] liburuan beste osaketa ematen du: alkatea, bi alkateorde, sindiko-prokuradorea eta hiru errejidore: lehena ezkerraldekoa, bigarrena eskumaldekoa eta baserrietakoa hirugarrena.</ref>
    1499ko ordenantzen jasotzen zuten sistema hau. Aspaldikoa zela esaten zuten eta, beraz, 1499 baino lehenagotik.


    Honetaz gain, erabaki garrantzitsuenak herri-bileretan hartzen ziren: Udal Orokorrak<ref>Ayuntamiento General.</ref>
    Bost pertsonek osatzen zuten udal gobernua: alkateak, hiru errejidorek eta sindiko-prokuradoreak. Honetaz gain, erabaki garrantzitsuenak herri-bileretan hartzen ziren: Udal Orokorrak<ref>Ayuntamiento General.</ref>. Izendapenak egiteko Udal Orokorra urtean behin izaten zen, San Miguel egunean, irailak 29an.


    Urtean behin egiten zen, San Miguel egunean, irailak 29an.
    Zortzi hautesle izaten ziren, eta urte batekoek hurrengo urtekoak izendatzen zituztenez, oso bizkor sistema endogamikoa egin zen: Udala familia bakar batzuen eskutan geratu zen, gainontzeko udalkideen haserrea piztuz.


    ===Milaristak (1695-1766)===
    ===Milaristen errejimendua (1695-1766)===
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Foru garaia (1695-1766) (eu) | ''hemen'']].</small>
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Foru garaia (1695-1766) (eu) | ''hemen'']].</small>
    Baina parte hartzailea izateko kaparea eta ''millarista''<ref>Hitzak berak adierazten duen legez, millarista "millarak" zituena zen. Eta “millarak" ondarea neurtzeko modua, herri bakoitzak ezartzen zuena: etxe bat eta ortutxo bat hiribilduan, baso emaritsu bat edo burni-ola edota... azken finean, "millarista" izatea aberatsa izatea esan nahi zuen. Herri agintean bakarrik aberatsak egoteak abantaila zuen, teorian: gauzak inoiz gaizki egiterakoan Udalak haien ondasunen kontra jo zezakela.</ref> izan behar zen. Gainontzekoek (maizterrak, kanpoan jaiotakoak, kapareak ez zirenak, andrak...) ez zuten inolako eskubiderik, ez botoa emateko ezta hautetsiak izateko.


    Esateko, Agustín de Azcárate herriko eskribauak osatutako 1746ko erroldan 46 ''millarista'' agertzen dira (25 kalean eta 21 baserrietan), 153 ez-''millarista'' (103 kalean eta 50 baserrietan) eta 108 kanpotar. Herriko andrak gizonen beste honenbeste balira, guztira 506 lagun izango ziren, baina botoa emateko eskubidea 46 lagunek besterik ez zuten, %9a<ref>Sistema honi batzuk esaten diote ''euskal demokrazia forala''.</ref>.
    Sistema guztiei zabaltzeko asmoz, 1695.eko ordenantza berriak egin ziren. Alde batetik denok izan zitezkeen hautesle eta hautagai (den denak ez, 30 urtetik gorako gizon kapare guztiak baizik), baina baldintza berri bat ezarri zuten: partaide izateko milarista<ref>Soraluzen etxe edo baserri baten jabea.</ref> izan behar zen; modu honetan hautesle kopurua asko murriztu zen, aberatsenak bakarrik geratu ziren. Eta beste aldetik "Errejimendua" ezarri zen; hau da, gero eta erabaki gehiago hautetsien eskutan uzten ziren<ref>''Regidor'' gazteleraz, agintari euskaraz.</ref>, Udal Orokorrari eskumenak kenduz.


    Aukeraketa sistema bitxia izaten zen. Hasieran, udalkideek kapare zerrenda egokitzen zuten. Gero, bakoitzak hiruna hautagai proposatzen zituen, izenak banan banan paper batean idazten. San Migel egunean, irailak 29an, Udal Orokorra deitzen zuten. Alkate hautagaien hiru paperak lurrera bota eta ume batek bat aukeratzen zuen. Eta halaxe gainontzeko karguekin.
    Hautetsiak aukeratzeko sistema bitxia izaten zen. Hasieran, udalkideek kapare zerrenda egokitzen zuten. Gero, guztien artean lau hautesle zozketatzen ziren. Lau hautesle hauek kargu bakoitzeko izen bana proposatzen zuten, eta kargua lau izenen arteko zozketaz aukeratzen zen.


    Sistema hau oso itxia zen. Kapare izateko bi bide zeuden, beste kapare baten semea izatea edo auzitara jotzea kaparetasuna egiaztatzeko (oso bide garestia). Gainera, millarista izatea zera esan nahi zuen, higiezinezko ondasunak izatea; hau da, familiak aspaldiko aberatsak ziren. Beraz, "betikoek" kapare zerrenda osatzen eta egokitzen zuten, kapareak ziren hautesleak eta hautagaiak eta, azkenik, udalkideek beraien ordezkoek proposatzen zituzten.
    Sistema hau oso itxia zen, Agustín de Azcárate herriko eskribauak osatutako 1746ko erroldan 46 milarista agertzen dira (25 kalean eta 21 baserrietan), 153 ez-milarista (103 kalean eta 50 baserrietan) eta 108 kanpotar. Udalan parte hartu dezaketenak gizonen %15a dira, eta andrak eta gizon gazteak kontutan hartzen badira, %5 edo %7 besterik ez<ref>Sistema honi batzuk esaten diote ''euskal demokrazia forala''.</ref>.


    Azkenik, aipatu behar da Udal Orokorrean, erabaki garrantzitsuenak hartzeko, ''millaristek'' bakarrik hartzen zutela parte.
    Kudeaketa aldetik, gaur egunekoekin alderatuz, desberdintasun handiena janarien eta edarien horniketa zen. Orduan, Udalak (milaristen eskuetan) zeukan jaki nahikoa eta merke eskuratzeko ardura, beharbada gehienezko prezioa ezarriz: ardoak, ogia, garia, haragia, arraina... Baina uzta urriko urteetan, esateko, lur jabeek (milaristak denak) nahiago zuten garia kanpora eramatea garestiago saltzeko. Arazo hauek eragin zituzten matxinadak, 1766ekoa kasu.
    Herria kudeatzeko aldetik gaur egunekoekin alde handiena janarien eta edarien horniketa zen. Orduan, hainbat jenerotan, Udalak gehienezko prezioa jartzeko eskumena zuen: ardoak, ogia, garia, haragia, arraina...


    Bazen beste eskuduntza bat XIX erdialdean galdu zena: herriko alkatea zen aldiberean herriko epailea.
    ===Herritar arruntak sartu zirenekoa (1766-1845)===
     
    ===Herritar arruntak ere (1766-1845)===
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Foru garaia (1766-1845) (eu) | ''hemen'']].</small>
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Foru garaia (1766-1845) (eu) | ''hemen'']].</small>
    XVIII mendean sistemak ukatx egin zuen. Teorian, udalen eskuduntza bat "abastos" antolatzea zen, janariak lortzea eta prezio onean saltzea. Baina gose denboretan, aberatsek nahiago zutela garia kanpoan saltzea herrian saltzea baino, udalek ez zieten aurre egiten, agintasi guztiak aberaskumeak ziren eta.
    Matxinaden eraginez, Carlos III erregeak ''auto acordado'' izenekoa atera zuen, udal batzarretan herri ordezkariak sartzeko (1766/05/05).
     
    Halaxe sortu ziren matxinadak<ref>[https://eu.wikipedia.org/wiki/Euskal_Herriko_matxinadak_(XVII_-_XIX._mendeak) Euskal Herriko matxinadak]. Wikipedia (euskaraz).</ref>, ez bakarrik Euskal Herrian, baizik eta beste leku askotan ere (gogoratu Madrilgo ''Eskilatxe matxinada'').
     
    1766 urtean Carlos III erregeak ''auto acordado'' izenekoa atera zuen, udal batzarretan herri ordezkariak sartzeko (1766/05/05). Aurrerantzean, komuneko diputatuak<ref>Dipiutados del común.</ref> hornigaiekin arduratuko ziren, eta pertsonen sindikoa<ref>Síndico personero.</ref> herri pobrearen bozeramailea izango zen.
     
    Osaketa
    1766tik aurrera Soraluzeko udalbatza zortzi lagunek osatzen zuten, lau ''millaristek'' edo aberatsek aukeratuak (alkatea, hiru errejidore eta sindiko-prokuradoea) eta hiru ''millaristak'' ez zirenek aukeratuak (bi komuneko diputatu eta personen sindikoa).
     
    Aukeraketa
    Hiru kargu berriak gainontzeko bosten moduan aukeratzen ziren. Hau da, irtetzekoak zirenak hiruna hautagai proposatzen zuen, izen bakoitza bere paperean idatzia. Gero, hiru paperak lurrera bota eta ume batek aukeratzen zuen.
     


    Sistema honek bi eten izan zituen. Lehen etena Jose I-rekin izan zen; Frantziaren moduan, Espainia modu uniformean antolatu nahi izan zuten. Honela, 1810etik hasita, udalak baino ''munizipalitateak'' eratu ziren. Bakoitzak alkatea eta errejidoreak zituen, denak berdinak. Hautaketa sufragio unibertsalaz egiten zen (25 urtetik gorako gizon guztiek botatzeko eskubidea zuten). Dena dela, sistema honek hiru urte besterik ez zuen iraun, frantses gudarosteak Soraluzetik hanka egin arte, hain zuzen (1813).
    Aurrerantzean, Soraluzeko udalbatza zortzi lagunek osatzen zuten. Alde batetik aurreko bostak, milaristek aukeratuak: alkatea, sindikoa eta hiru errejidore. Eta beste hiru berri, herritar arruntek hautatuak: arrunten diputatuak<ref>Diputados del común.</ref> hornigaiekin arduratuko ziren, eta pertsonen sindikoa<ref>Síndico personero.</ref> herritar arrunten bozeramailea izango zen.


    Bigarren etena 1820 urtean izan zen, Hirurteko Liberala etorri zenean. Orduan ere sufragio unibertsala ezarri zuten. Baina, aurrekoan moduan, hiru urtetara absolutistek boterea eskuratu zuten eta atzeko sistemara bueltatu ziren.
    Sistema honek bi eten izan zituen. Lehena Jose I-rekin izan zen (1808-1813), eta bigarrena Hirurteko Liberala etorri zenean (1820-1823). Bietan sufragio unibertsala ezarri zuten, baina ez zuten asko  iraun.




    63. lerroa: 47. lerroa:
    ===Borboiak (1845-1931)===
    ===Borboiak (1845-1931)===
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Konstituzionalismoa (1845-1931) (eu) | ''hemen'']].</small>
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Konstituzionalismoa (1845-1931) (eu) | ''hemen'']].</small>
    Aurreko urteetan lurralde foralek eutsi bazioten bere berezirasunari, lehen karlistadaren ostean Estatuaren uniformismoak irabazi zuen; hau da, Espainiako konstituzioetan oinarritutako legeak jarraitu beharrak.
    1840tik aurrera Foruak deuseztu zutenez, 1845ko ''Udal Legea'' onartu zutenean, Soraluzen ere (eta gainontzeko Euskal Herrian) ezarri zuten.


    1845/01/08 egunean ''Udal Legea''<ref>Ley Municipal del 8 de enero de 19845.</ref> onartu zuten, udalak antolatzeko. Aurreko udal legeen bilakaera zen, baina Soraluzen (eta gainonfzeko Euskal Herrian) ezarri zen lehena. Lege honen arabera, alkateek epaile ahalmenak galtzen zuten (auzitegi barrutiak sortu ziren horrerarako, Bergarakoa kasu), zinegotzi guztiak berdinak ziren, ''udal orokorrak'' (auzokide guztien bilerak, arazo larriak erabakitzeko) desagertzen ziren, hautesleak zergadun aberatsenak izango ziren eta alkatea gobernuaren ordezkaria izango zen (Gipuzkoako ''Buruzagi Politikoak''<ref>Orduko gobernadore zibila edo gobernuaren ordezkaria.</ref> izendatuta).
    Sistema foralarekin baziren alde garrantzitsuak: alkateek epaile ahalmenak galtzen zuten, ''udal orokorrak'' desagertzen ziren, zinegotzi guztiak berdinak ziren, hautesleak zergadun aberatsenak izango ziren (hau da, errentaren arabera) eta alkatea gobernuaren ordezkaria izango zen.


    Osaketa
    Hurrengo urteetan udal lege berriak izan ziren, moderatu edo aurrerakoiek ezarrita. Moderatuekin hautesle kopurua murrizten zen eta alkatea gobernuak izendatzen zuen; aurrerakoiekin, berriz, hautesle kopurua zabaltzen zen (baina ez asko) eta zinekotziek aukeratzen zuten alkatea.
    1845/01/08ko ''Udal Legea''ren arabera, Soraluzeko udala alkateak, bi teniente-alkatek eta bederatzi errejidorek osatuko zuten<ref>[[Diccionario de Gorosabel (eu) | Diccionario histórico-geográfico-descriptivo de los pueblos, valles, partidos, alcaldías y uniones de Guipuzcoa]]. Pablo Gorosabel (Tolosa 1862).</ref>.


    Geroko beste lege baten arabera (1858/07/21), Soraluzek Udalak hamabi lagunek, alkatea barne, osatuko zuten.
    Udala oligarkiaren menpe jarraitzen zen. Sistema foralarekin hautesleak (kapare milaristak) helduen %5 eta %10rren artean bazegoen, sistema berriarekin hautesleak %1a (udal lege moderatuak) edo %3a (udal lege aurrerakoiak) izaten ziren.


    XX mende hasieran bi barrutietan antolatu zuten herria, bakoitzak bost zinegotzi aukeratzen zituela<ref>1917 urtean 507 hautesle ziren ([[Geografía de Guipúzcoa (eu)|Geografía de Guipúzcoa]], Serapio Múgica).</ref>.
    Sistemak eten bikoitza izan zuen: Seiurteko Demokratikoa (1868-1873) eta bigarren karlistada (1873-1876). Gero, Borboien errestaurazioak aurreko sistemaren antzekoa ezarri zuen.


    Aukeraketa
    Sufragio unibertsala, Seiurteko Demokratikoak ezarria eta gero ezabatua, 1890an aitortu eta 1907an ezarri zuten, beti gizonentzat.
    Hasieran sistema zensitarioa zen; hau da, ''millaristen'' modukoa.


    Baina ondasun higiezinak kontutan hartu beharrean, errentaren (eta zergen) arabera lortzen zen hauteslea izateko eskubides. Hau da, hautesleak errenta jakin bat baino gehiago kobratzen zutenak ziren.
    ===Errepublika (1931-1936)===
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Konstituzionalismoa (1931-1936) (eu) | ''hemen'']].</small>
    1931ko apirilak 12ko udal hauteskundeek Errepublikari bidea zabaldu zioten. Soraluzen ezkerrekoek inpugnatu zutenez, epaileak batzorde kudeatzailea izendatu eta hauteskundeak errepikatu ziren. Hauteskunde haiek jeltzaleek irabazi zituzten (10 zinegotzietatik 7 lortu zituzten).


    Bilakaera
    1933 urtean Soraluzen ez zen udal hauteskunderik egin (errepublika garaian errepikatu zirenez, ez ziren susmagarriak). Baina 1934ko amaieran orduko gobernuak bertan behera laga zituen udal guztiak, udal batzordea izendatuz.
    Hurrengo urteetan hainbat Udal Lege ezarri ziren, momentuko gobernuaren arabera. Bi motakoak ziren, moderatuak (errenra muga oso altua zen, eta beraz hautesle gutxi eta oso aberatsak, eta alkatea gobernuak izendatzen zuen) eta aurrerakoiak (errenta muga jeisten zen, eta hautesle gehiago izaten ziren, eta alkatea zinegotziek izendatzen zuten).


    Sistema honek udala oligarkiaren menpe jartzen zuen. Sistema foralarekin hautesleak helduen %5 eta %10rren artean bazegoen, sistema berriarekin hautesleak %1a (udal lege moderatuak) edo %3a (udal lege aurrerakoiak) izaten ziren.
    1936eko otsailean alkatea eta zinegotziek berriro bueltatu ziren, baina ezin izan zuten agintaldia bukatu, irailak 22an karlistak herrian sartu zirelako.
     
    Sufragio unibertsala 1868 urtean ezarri zuten (''Seiurteko Loriatsua'') eta 1874an atzera kendu. 1890tik aurrera berriri ezarri zuten. Baina beti gizon familia buruentzat.
     
    ===Errepublika (1931-1936)===
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Konstituzionalismoa (1931-1936) (eu) | ''hemen'']].</small>




    ==Frankismoa: 1936tik 1978 arte==
    ==Frankismoa: 1936tik 1978 arte==
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Frankismoa (1936-1975) (eu) | ''hemen'']].</small>
    ::<small>''Gehiago jakiteko, sakatu [[Udala. Frankismoa (1936-1975) (eu) | ''hemen'']].</small>
    1936ko irailak 22an karlistak herrian sartu ziren.
    1936ko irailak 22an karlistak herrian sartu ziren, eta militarrek udal berria izendatu zuten. Aurreko sistema deseuztuta geratu zen.


    Biharamonean, Julio Pérez Salas komandanteak behin-behineko udalbatza izendatu zuen. Eta astebete geroago, hilak 30, behin betikoa: Miguel Larrañaga Madina (alkate), Esteban Oregui Solabarrieta (zinegotzia), Claudio Onandia Oruzar (zinegotzia), Sabino Madina Azcarate (zinegotzia) eta Basilio Aizpiri Ariznabarreta (zinegotzia). Idazkaria ere izendatu zuen, Arturo Oregui.
    ===Osaketa===
    Gerra eta gerra osteko lehen urteak nahikoa korapilatsuak izan ziren antolamendu aldetik. Baina, urteak pasa ahala, Francoren errejimenak bizi politikoa arautzen hasi zen.
    1945 urtean Herri-Jardueren Oinarrien legea<ref>Ley de Bases de Régimen Local (1945/07/17).</ref> sortu zuten. Honen arabera Soraluzeko Udalbatzak 10 partaide izango zituen: bederatzi zinegotzi eta alkatea.
    1945 urtean Herri-Jardueren Oinarrien legea<ref>Ley de Bases de Régimen Local (1945/07/17).</ref> sortu zuten. Honen arabera Soraluzeko Udalbatzak 10 partaide izango zituen: bederatzi zinegotzi eta alkatea.


    ===Hautaketa===
    Alkatea Gipuzkoako Gobernadore Zibilak zuzenean izendatzen zuen. Eta zinegotziek orduko ''demokrazia organikoa''ren arabera: hiru familiburuek eta beste hiru sindikatu bakarrak, eta seirak bilduta azken hiruak, herriko "ospetsuen" artean.
    Hautaketa prozesua garaiko ''demokrazia organikoa''ren arabera egiten zen<ref>"Demokrazia" moduko honek hiru zutabe zituen: familia (tradizionala, noski), udalerria eta sindikatua (bertikala, patroi eta langileak biltzen zituena).</ref>
     
    Alkatea Gipuzkoako Gobernadore Zibilak zuzenean izendatzen zuen.
     
    Lehen hiru zinegotziak Soraluzeko familia-buruek aukeratzen zituzten... zerrenda bat baino gehiago aurkezten baziren (eta Soraluzen ez halaxe). Hori bai, hautagaiak ''Movimiento''ren aldekoak izan behar ziren. Beste hiru lagun Soraluzeko sindikatu bertikalak aukeratzen zituen. Azkenik, Gipuzkoako gobernadoreak bederatzi lagunen zerrenda prestatzen zuen, herriko pertsonen ospetsuekin, eta sei zinegotziek (familia eta sindikatuarenak) beste hirurak aukeratzen zituzten.
     
    Prozesu honen bidez hiru urtetan behin zinegotzien erdia berrizten zen. Alkatea, berriz, karguan jarraitzen zen... gobernadoreak besterik esan arte<ref>Soraluzen bada istorio bitxia. Zergak eta tasak eskuz ordaintzen ziren, eta dirua udaletxean geratzen zen. Dirua desagertzen hasi zenean, ur arduradunak bere saileko diruak egunero egunero etxera eramaten zituen, biharamunean bueltatzeko. Arazoa konpondu zen Gipuzkoako gbernadoreak Guardia Zibilaren burua (sargentua) lekualdatu eta alkatea kargutik kendu zuenean.</ref>.
     
    ===Bilakaera===
    Soraluze kasuan, aukeratutako alkate eta zinegotziak karlistak edo karlista familiakoak izaten ziren.
     
    Hala ere, 1960 hamarkadan bestelako zinegotziak agertzen hasi ziren: herri jardueretan zebiltzenak, sindikalista batzuk... baina, hori bai, beti ondo zainduta.




    126. lerroa: 87. lerroa:


    ==Erreferentziak==
    ==Erreferentziak==
    [[Kategoria: Udala]]

    Hauxe da oraingo bertsioa, 19:04, 2 urtarrila 2022 data duena

    Udaletxea (Garikoitz Estornés 1991)

    Foru garaia: 1343tik 1845 arte

    Soraluzeko Udala ia 500 urteetan Foruen arabera antolatu da. Hala ere, antolaketa hau ez da gauza finkoa izan, hainbat aldaketa eta bilakaera izan zituen. Lau aro nabarmen daitezke: hasierako urteak (1343-1499), 1499 ordenantzak (1499-1695), milaristena (1695-1766) eta herritar arruntak sartu zirenekoa (1766-1845).

    Hasierako urteak (1343-1499)

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    Soraluze zaharrak alkateak izan zituen hiribildua sortu baino lehen: lau urte aurretik (1339) Pedro Ruyz de Aguirre izenekoa agertzen da eta.

    Placencia de Soraluze hiribildua 1343 urtean sortu zen, Alfonso XI erregeak hiri-bildua antolatzeko agindu zuenean. Logroñoko Forua eman zion lege gisa, eta bertan hiru kargu aipatzen dira: epailea (merino), alkateak eta borreroa (sayón). Kargu hauek ez zituzten biztanleek aukeratzen, erregeak baizik; edo, hobeto esateko, bere ordezkoak.

    Bost urte geroago Alfonso XI-k hiribilduei emandako foruak egokitu eta hobetu zituen (Ordenamiento de Alcalá, 1348), besteak beste herritarrei alkatea aukeratzeko askubidea aitortu zielako.

    Herritar guztien batzarrari "Udal Orokorra" esaten zioten, eta "udalkide" bertaratutakoei. Udalkidea izateko gizona izan behar zen, 30 urte baino gehiagokoa eta kaparea[1].

    Udal Orokorra oso gutxitan biltzen zen, gai edo arazo larrietan erabakitzeko; eta urtean behin ordezkariak aukeratzeko. Ordezkari multzo honi "Udal Itxia" esaten zioten.

    Sistema zaharra (1499-1695)

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    1499ko ordenantzen jasotzen zuten sistema hau. Aspaldikoa zela esaten zuten eta, beraz, 1499 baino lehenagotik.

    Bost pertsonek osatzen zuten udal gobernua: alkateak, hiru errejidorek eta sindiko-prokuradoreak. Honetaz gain, erabaki garrantzitsuenak herri-bileretan hartzen ziren: Udal Orokorrak[2]. Izendapenak egiteko Udal Orokorra urtean behin izaten zen, San Miguel egunean, irailak 29an.

    Zortzi hautesle izaten ziren, eta urte batekoek hurrengo urtekoak izendatzen zituztenez, oso bizkor sistema endogamikoa egin zen: Udala familia bakar batzuen eskutan geratu zen, gainontzeko udalkideen haserrea piztuz.

    Milaristen errejimendua (1695-1766)

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    Sistema guztiei zabaltzeko asmoz, 1695.eko ordenantza berriak egin ziren. Alde batetik denok izan zitezkeen hautesle eta hautagai (den denak ez, 30 urtetik gorako gizon kapare guztiak baizik), baina baldintza berri bat ezarri zuten: partaide izateko milarista[3] izan behar zen; modu honetan hautesle kopurua asko murriztu zen, aberatsenak bakarrik geratu ziren. Eta beste aldetik "Errejimendua" ezarri zen; hau da, gero eta erabaki gehiago hautetsien eskutan uzten ziren[4], Udal Orokorrari eskumenak kenduz.

    Hautetsiak aukeratzeko sistema bitxia izaten zen. Hasieran, udalkideek kapare zerrenda egokitzen zuten. Gero, guztien artean lau hautesle zozketatzen ziren. Lau hautesle hauek kargu bakoitzeko izen bana proposatzen zuten, eta kargua lau izenen arteko zozketaz aukeratzen zen.

    Sistema hau oso itxia zen, Agustín de Azcárate herriko eskribauak osatutako 1746ko erroldan 46 milarista agertzen dira (25 kalean eta 21 baserrietan), 153 ez-milarista (103 kalean eta 50 baserrietan) eta 108 kanpotar. Udalan parte hartu dezaketenak gizonen %15a dira, eta andrak eta gizon gazteak kontutan hartzen badira, %5 edo %7 besterik ez[5].

    Kudeaketa aldetik, gaur egunekoekin alderatuz, desberdintasun handiena janarien eta edarien horniketa zen. Orduan, Udalak (milaristen eskuetan) zeukan jaki nahikoa eta merke eskuratzeko ardura, beharbada gehienezko prezioa ezarriz: ardoak, ogia, garia, haragia, arraina... Baina uzta urriko urteetan, esateko, lur jabeek (milaristak denak) nahiago zuten garia kanpora eramatea garestiago saltzeko. Arazo hauek eragin zituzten matxinadak, 1766ekoa kasu.

    Herritar arruntak sartu zirenekoa (1766-1845)

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    Matxinaden eraginez, Carlos III erregeak auto acordado izenekoa atera zuen, udal batzarretan herri ordezkariak sartzeko (1766/05/05).

    Aurrerantzean, Soraluzeko udalbatza zortzi lagunek osatzen zuten. Alde batetik aurreko bostak, milaristek aukeratuak: alkatea, sindikoa eta hiru errejidore. Eta beste hiru berri, herritar arruntek hautatuak: arrunten diputatuak[6] hornigaiekin arduratuko ziren, eta pertsonen sindikoa[7] herritar arrunten bozeramailea izango zen.

    Sistema honek bi eten izan zituen. Lehena Jose I-rekin izan zen (1808-1813), eta bigarrena Hirurteko Liberala etorri zenean (1820-1823). Bietan sufragio unibertsala ezarri zuten, baina ez zuten asko iraun.


    Konstituzionalismoa: 1845tik 1936 arte

    Borboiak (1845-1931)

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    1840tik aurrera Foruak deuseztu zutenez, 1845ko Udal Legea onartu zutenean, Soraluzen ere (eta gainontzeko Euskal Herrian) ezarri zuten.

    Sistema foralarekin baziren alde garrantzitsuak: alkateek epaile ahalmenak galtzen zuten, udal orokorrak desagertzen ziren, zinegotzi guztiak berdinak ziren, hautesleak zergadun aberatsenak izango ziren (hau da, errentaren arabera) eta alkatea gobernuaren ordezkaria izango zen.

    Hurrengo urteetan udal lege berriak izan ziren, moderatu edo aurrerakoiek ezarrita. Moderatuekin hautesle kopurua murrizten zen eta alkatea gobernuak izendatzen zuen; aurrerakoiekin, berriz, hautesle kopurua zabaltzen zen (baina ez asko) eta zinekotziek aukeratzen zuten alkatea.

    Udala oligarkiaren menpe jarraitzen zen. Sistema foralarekin hautesleak (kapare milaristak) helduen %5 eta %10rren artean bazegoen, sistema berriarekin hautesleak %1a (udal lege moderatuak) edo %3a (udal lege aurrerakoiak) izaten ziren.

    Sistemak eten bikoitza izan zuen: Seiurteko Demokratikoa (1868-1873) eta bigarren karlistada (1873-1876). Gero, Borboien errestaurazioak aurreko sistemaren antzekoa ezarri zuen.

    Sufragio unibertsala, Seiurteko Demokratikoak ezarria eta gero ezabatua, 1890an aitortu eta 1907an ezarri zuten, beti gizonentzat.

    Errepublika (1931-1936)

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    1931ko apirilak 12ko udal hauteskundeek Errepublikari bidea zabaldu zioten. Soraluzen ezkerrekoek inpugnatu zutenez, epaileak batzorde kudeatzailea izendatu eta hauteskundeak errepikatu ziren. Hauteskunde haiek jeltzaleek irabazi zituzten (10 zinegotzietatik 7 lortu zituzten).

    1933 urtean Soraluzen ez zen udal hauteskunderik egin (errepublika garaian errepikatu zirenez, ez ziren susmagarriak). Baina 1934ko amaieran orduko gobernuak bertan behera laga zituen udal guztiak, udal batzordea izendatuz.

    1936eko otsailean alkatea eta zinegotziek berriro bueltatu ziren, baina ezin izan zuten agintaldia bukatu, irailak 22an karlistak herrian sartu zirelako.


    Frankismoa: 1936tik 1978 arte

    Gehiago jakiteko, sakatu hemen.

    1936ko irailak 22an karlistak herrian sartu ziren, eta militarrek udal berria izendatu zuten. Aurreko sistema deseuztuta geratu zen.

    1945 urtean Herri-Jardueren Oinarrien legea[8] sortu zuten. Honen arabera Soraluzeko Udalbatzak 10 partaide izango zituen: bederatzi zinegotzi eta alkatea.

    Alkatea Gipuzkoako Gobernadore Zibilak zuzenean izendatzen zuen. Eta zinegotziek orduko demokrazia organikoaren arabera: hiru familiburuek eta beste hiru sindikatu bakarrak, eta seirak bilduta azken hiruak, herriko "ospetsuen" artean.


    Gaur egun: 1978tik hona

    Frankismo osteko lehen udal hauteskundeak 1979/04/03an egin ziren, Espainiako Udal Lege Organikoaren arabera (1978/08/10).

    Partiduek edota hautesle-koalizioek zerrenda itxiak aurkezten dute, eta hautesle bakoitzak zerrenda oso bat aukeratzen du. Zinegotziak zerrenda bakoitzak lortutako botoen arabera esleitzen dira, d'Hondt legea aplikatuz[9]. Osteal, udalbatza berriaren lehen bileran, zinegotziek alkatea aukeratzen dute.

    1978-1991 artean, udala hamairu zinegotzik osatzen zuten, horietako bat alkatea. 1991rako Soraluzek 5.000 biztanle baino gutxiago zuenez, urte hartatik hona hamaika zinegotzik osatzen dute.

    Alkate eta zinegotzien izenak ikusteko, sakatu hemen.

    Erreferentziak

    1. Noblea edo hidalgo. "Bizi guztiko soraluzetar guztiei kaparetasuna berez aitortzen zitzaien, baina kanpotarrek frogatu behar zuten (abokatua, ziurtagiriak...).
    2. Ayuntamiento General.
    3. Soraluzen etxe edo baserri baten jabea.
    4. Regidor gazteleraz, agintari euskaraz.
    5. Sistema honi batzuk esaten diote euskal demokrazia forala.
    6. Diputados del común.
    7. Síndico personero.
    8. Ley de Bases de Régimen Local (1945/07/17).
    9. D'Hondt metodoa. Wikipedia (euskaraz)