«Placencia de las Armas (1891) (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak
No edit summary |
No edit summary |
||
1. lerroa: | 1. lerroa: | ||
{{Artikulua (eu) | {{Artikulua (eu) | ||
| izenburua = Placencia de las Armas | | izenburua = Placencia de las Armas | ||
| egilea = Arístides Fernández | | egilea = Arístides Fernández Fret | ||
| aldizkaria = El Correo Militar | | aldizkaria = El Correo Militar | ||
| data = 1891 | | data = 1891 | ||
10. lerroa: | 10. lerroa: | ||
== Laburpena == | == Laburpena == | ||
1886 urtean Britainia Handiko Nordenfelt arma-enpresak [[S.A. Euscalduna (eu)|''S.A. Euscalduna'']] erosi zuen, eta Espainiako bere filiala bihurtu: [[Compañía Anónima Placencia de las Armas (eu)|''Compañía Anónima Placencia de las Armas'']]. Jabe berriek beharrezko tresneria eta makinaria ekarri zuten eta, zuzendaritza teknikoaz aritzeko, artilleriako bi ofizial kontratatu zuten: Arístides Fernández Fret (itsas armadakoa) eta Ignacio Gómez Cánovas (lurreko armadakoa). | |||
Asmoa, Espainian berak egindako kainoiak saltzea, bertako filialaren bidez. Eta horretara jarri zen buru-belarri Espainiako ordezkaria, [[Basil Zaharoff (eu)|Basil Zaharoff]], "heriotzaren merkataria" esaten ziotena. | |||
Arrazoi batengatik edo besterengatik (Nordenfeltkanpoko enpresa zela, edota Basil Zaharoff garbi jokatzen ez zuela, edota...) bost urte geroago ''El Correo Militar'' aldizkarian artikulu bat agertu zen, orduko Soraluzeko langileek ezer gutxi balio zutela eta ez zela komeni bertan arma lantegia mantentzea Estatuaren kontratuekin. | |||
Orduko fabrika zuzendari batek, Arístides Fernández Fret teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez. | |||
21:26, 5 abendua 2020(e)ko berrikuspena
Izenburua | Placencia de las Armas |
Egilea/k | Arístides Fernández Fret |
Aldizkaria | El Correo Militar |
Data | 1891 |
Orriak | (separata) |
Hizkuntza | gaztelaniaz |
Irakurtzeko | sakatu hemen |
Laburpena
1886 urtean Britainia Handiko Nordenfelt arma-enpresak S.A. Euscalduna erosi zuen, eta Espainiako bere filiala bihurtu: Compañía Anónima Placencia de las Armas. Jabe berriek beharrezko tresneria eta makinaria ekarri zuten eta, zuzendaritza teknikoaz aritzeko, artilleriako bi ofizial kontratatu zuten: Arístides Fernández Fret (itsas armadakoa) eta Ignacio Gómez Cánovas (lurreko armadakoa).
Asmoa, Espainian berak egindako kainoiak saltzea, bertako filialaren bidez. Eta horretara jarri zen buru-belarri Espainiako ordezkaria, Basil Zaharoff, "heriotzaren merkataria" esaten ziotena.
Arrazoi batengatik edo besterengatik (Nordenfeltkanpoko enpresa zela, edota Basil Zaharoff garbi jokatzen ez zuela, edota...) bost urte geroago El Correo Militar aldizkarian artikulu bat agertu zen, orduko Soraluzeko langileek ezer gutxi balio zutela eta ez zela komeni bertan arma lantegia mantentzea Estatuaren kontratuekin.
Orduko fabrika zuzendari batek, Arístides Fernández Fret teniente koronelak, artikulu honekin erantzun zuen, fabrikaren produkzioa azalduz eta bertako langileen defentsa sutsua eginez.