«Torlojugintza (eu)»: berrikuspenen arteko aldeak

17:35, 21 abuztua 2020(e)ko berrikuspena

XX mendean Soraluze markatu duen jarduera industriala torlojugintza izan da.

XVI mendetik Soraluze ia osorik armagintzan jardun bazen ere, XIX mendea krisian sartu zen, lantegi txiki asko itxi zirela. XX mendean enpresa handi bat zegoen alde batetik, The Placencia de las Armas Company Limited, eta hainbat lantegi txiki ehizarako eskopetak ekoizten.

Aurrera egiteko, enpresariek hainbat produktuekin saiatu ziren, torlojugintza tartean. Baina gerra osteko egoerak bultzada handia eman zion azken honi: merkatu premia handiak (demanda itzela), langile adituen beharrik ez (etorkinak zuzenean erabiltzeko oso egokia), biderkatzeko erreza (nahikoa zen makina txiki bat erostea ekoizten hasteko)...

Armagintzarekin gertatu zen moduan, 1960 hamarkadan ia herri guztia torlojugintza aritzen zen. Eta ez bakarrik lantegietan, etxez-etxeko lanak ere ez ziren gutxi (sailkatzea, muntai txikiak, paketatzea...). Guzti horregatik, La Voz de España egunkariak agertutako artikulu batean, Iñaki Linazasorok idatzi zuen:

Placencia de las Armas –zehatzago, Placencia de los Tornillos- Gipuzkoako herririk itsusienetakoa da, urbanismo aldetik, noski...^[1]

Gaur egun ere, herriko lantegi handienak torlojugintzatik datoz, nahiz eta produktu eta prozesuetan bilakaera nabarmena izan.

Aroak

Gehiago jakiteko, sakatu Torlojugintza. Aroak (eu)

XX mende hasieran industria garatzen eta dibertsifikatzen joan zen, eta lantegi batzuk torlojuak egiteari ekin zioten. Baina gerra ostean hasi zen itzelezko hazkundea. Enpresa berriak sortzeaz gain, jardueran ari ziren batzuk torlojugintzan ere sartu ziren. Urte oparoak ziren; garai hartako baten esanetan: Egiten zen guztia saltzen zen.

Urrezko aroa 1950 eta 1960 hamarkadetan izan zen: jardueran ari ziren enpresak ederki hazi ziren, eta enpresa berri asko ere sortu ziren.

1970 hamarkadako krisiak (1973eko petroleoaren krisiak) oso gogor jo zituen industria arlo guztiak, torlojugintza barne. Hurrengo urteetan gehienak itxi behar izan zuten, baina bakar batzuk autogintzaren bidea jorratu zuten: merkatu berria (Europako autogintza), produktu berria (bezeroek diseinatutako torloju era azkoinak), saltzeko prozesu berria (diseinua, muestrak, lehen seriea...), oso kontratu luze eta handiak eta oso kalitate maila zorrotza.

XX mende bukaeran ekialdeko Europako konkurrentzia etorri zen, eta Soraluzeko lantegi gehienek balio erantsi handiagoko produktuetara jo dute: pieza konplexuen estanpazioa, bigarren operazioak...

Teknologiak

Hasieran, hiru ziren: dekoletakea (mekanizazioa), hotzezko estanpazioa (pieza txikiak) berozko estanpazioa (pieza handiak). Poliki poliki estanpazio hotzera mugitu da dena.

Enpresak

(hemen zerrenda sartu)

Bilakaera

Enpresak eta teknologiak eta aroak

Arkitektura

Hasieran, erreka ondoko tailerrak. Makminak hala nola sartu, bigarren eskukoak. Barrak sartzerakoan trafikoa eten. Lehen aroan.

Enpresa handiagoak. Planta bakarrekoak, askotan goian jabearen etxebizitza:

Planta bat baino gehiagokoak: Alberdi, Amuchastegi…

Gaur egun geratzen direnak…

↑ Placencia de las Armas –para ser más exactos– Placencia de los Tornillos, es una de las villas más horrendas de Guipúzcoa –urbanísticamente conceptuada, se entiende. Placencia. Ignacio Linazasoro (La Voz de España, 196x).

[1] Placencia de las Armas –para ser más exactos– Placencia de los Tornillos, es una de las villas más horrendas de Guipúzcoa –urbanísticamente conceptuada, se entiende. Placencia. Ignacio Linazasoro (La Voz de España, 196x).

[1]

@@ 12. lerroa: / 12. lerroa: @@
 ==Aroak==
-Katalogoko torlojugintza, hasieran. Dena saltzen zen.
+::<small>Gehiago jakiteko, sakatu [[Torlojugintza. Aroak (eu)]]</small>
-eko krisia. Ostean, autogintzarako torlojugintza. Eskaera handiak, diseinukoak, espezifikazio teknikoak ingeleraz, frantsesez ala alemanez.
+XX mende hasieran industria garatzen eta dibertsifikatzen joan zen, eta lantegi batzuk torlojuak egiteari ekin zioten. Baina gerra ostean hasi zen itzelezko hazkundea. Enpresa berriak sortzeaz gain, jardueran ari ziren batzuk torlojugintzan ere sartu ziren. Urte oparoak ziren; garai hartako baten esanetan: ''Egiten zen guztia saltzen zen.''
-urte inguruan. Estanpazioa beste pieza mota. Estanpazio hotzean, besterik ez.
+Urrezko aroa 1950 eta 1960 hamarkadetan izan zen: jardueran ari ziren enpresak ederki hazi ziren, eta enpresa berri asko ere sortu ziren.
-.970 hamarkadako krisiak (''petroleoaren krisiak'') oso gogor jo zituen industri arlo guztiak, torlojugintza barne.
+hamarkadako krisiak (''1973eko petroleoaren krisiak'') oso gogor jo zituen industria arlo guztiak, torlojugintza barne. Hurrengo urteetan gehienak itxi behar izan zuten, baina bakar batzuk autogintzaren bidea jorratu zuten: merkatu berria (Europako autogintza), produktu berria (bezeroek diseinatutako torloju era azkoinak), saltzeko prozesu berria (diseinua, muestrak, lehen seriea...), oso kontratu luze eta handiak eta oso kalitate maila zorrotza.
-Ordurarte, enpresek ''katalogoko torloju eta azkoinak'' egiten zituzten, baina orduko krisiak lehen, eta ekialde urrutiko herrien konkurrentziak gero kili-kolo laga zituzten, eta gehienak itxi behar izan zuten.
+XX mende bukaeran ekialdeko Europako konkurrentzia etorri zen, eta Soraluzeko lantegi gehienek balio erantsi handiagoko produktuetara jo dute: pieza konplexuen estanpazioa, bigarren operazioak...
-Baina bakar batzuk beste bide bat norratu zuten, autogintzarena. Aurreko jarduerakin alderatuta, lau desberdintasun nabarmen zituen:
-* Produktua. Katalogo zabaleko produktua izan beharrean, bezeroak (autogileak) diseinatutako torloju era azkoinak ziren.
-* Saltzeko prozesua. Bezeroek produktua diseinatzen zuten, eta saltzaileek (ekoizleek) produkzio prozesua asmatu behar zuten saltzeko prozesuak. Erantzun-epea (diseinua, muestrak...) oso garrantzitsua bihurtu zen.
-* Kontratuak. Urte askotakoak ziren, kopuru handikoak.
-* Kalitatea. Oso oso altua, eta berme/azterketa oso prozesu zorrotzak.